به گزارش روابط عمومی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، نشست خبری با رسانه های گروهی مورخ 17 اردیبهشت 97 در سالن اجتماعات موسسه مزبور برگزار شد. دکتر پورکاظمی، رئیس موسسه با اشاره به اجرای دو پروژه تحقیقاتی شیلاتی در حوزه طرح کلان تولید ماهی قزل آلای رنگین کمان عاری از بیماری های خاص (SPF) و طرح تولید میگوی عاری از بیماری خاص (SPF) اظهار داشت: کشور ایران جزو چهار، کشوری در دنیا است که به دانش تولید میگوی عاری از بیماری خاص، دست یافته است که با رویکرد قطع وابستگی به محصولات خارجی در حال اجرا است. وی با اشاره به اینکه برای اجرای این دو طرح ۱۴ میلیارد تومان اختصاص یافته است، گفت: اعتبار اختصاص یافته به طرح تولید میگوی spf 8 میلیارد تومان بوده که ۴ میلیارد تومان آن توسط معاونت علمی ریاست جمهوری، ۲ میلیارد توسط استانداری بوشهر و ۲ میلیارد توسط موسسه تامین شده است. همچنین اعتبار مورد نیاز برای طرح قزل آلای spf 6 میلیارد تومان بوده که ۳ میلیارد تومان آن توسط معاونت علمی ریاست جمهوری، ۱.۵ میلیارد تومان توسط استانداری مازندران و ۱.۵ میلیارد تومان توسط موسسه تامین شده است. ایشان با بیان اینکه قرارداد طرح تولید میگوی SPF در سال ۱۳۹۰ بین وزارت جهاد کشاورزی و معاونت علمی ریاست جمهوری منعقد شد، گفت: شروع این طرح از فروردین ۹۱ بوده و طرح در سال ۹۳ به بهره برداری رسیده است. ضمن اینکه کشورهای آمریکا، اکوادور و هند نیز در این ردیف قرار دارند. وی با بیان اینکه بر اساس برنامه ریزی های انجام شده قرار است تولید میگو در کشور طی سال های آینده به ۶۰ هزار تن برسد، گفت: برای تولید ۶۰ هزار تن میگو به ۶۰ هزار مولد جفت نیاز داریم. رئیس موسسه تحقیقات علوم شیلاتی با بیان اینکه برای واردات مولد میگو، ارز زیادی از کشور خارج می شود، گفت: در سال ۹۶ مرکز سایت میگوی SPF که در کشور تاسیس کرده و آن را به یک شرکت دانش بنیان واگذار نموده ایم، ۳ هزار جفت مولد میگو با رویکرد اصلاح نژادی تولید کرد که قیمت این مولدها بین ۳۰ تا ۳۵ هزار تومان بوده در حالی که عملکرد آنها با نوع وارداتی هیچ تفاوتی ندارد. دکترپورکاظمی با اشاره به برنامه های موسسه طی برنامه ششم توسعه اضافه کرد: تولید میگوی مقاوم به بیماری و اصلاح نژاد از جمله برنامه های ما طی ۵ سال آینده است. وی تولید پروبیوتیک ها را از دیگر برنامه ها عنوان کرد و گفت: در سال گذشته ۸۹۰ کیلوگرم پروبیوتیک تولید و در مزارع پرورش میگو استفاده شده که هیچ بیماری ویروسی به دنبال نداشته و سیستم ایمنی میگوها را نیز تقویت کرده است. به گفته این مقام مسئول: استفاده از تکنولوژی های نوین برای افزایش تولید در واحد سطح از دیگر برنامه ها می باشد. پورکاظمی با بیان اینکه متوسط تولید ما هم اکنون ۳ تن در هکتار است، گفت: برخی مزارع پیش رو موفق شدند ۱۲ تن در هکتار تولید کنند ضمن اینکه پژوهشکده میگو موفق به تولید ۲۰ تن در هکتار نیز شده است. با اشاره به اینکه مقابله با عارضه سرقرمزی میگو از دیگر برنامه هایی است که در دستور کار ما قرار دارد، تصریح کرد: در تجارت جهانی، قیمت میگوهای سرقرمز یک دلار از سایر میگوها پائین تر است. سال گذشته طرح پایلوتی را در این زمینه انجام دادیم. امسال نیز اقداماتی مانند آماده سازی استخر، تغذیه مناسب، مدیریت بهداشتی، حمل و نقل مطلوب و سایر شرایطی که مانع ایجاد فرآیند مذکور شود، در دستور کار ما قرار دارد. وی افزود: برنامه تولید واکسن برای میگو نیز از جمله اقداماتی است که در دستور کار موسسه تحقیقات علوم شیلاتی است و این کار با مشارکت موسسه واکسن و سرم سازی رازی انجام خواهد شد. درباره بودجه اختصاص داده شده برای تحقیقات فقط برای پروژه های اثربخش ۳ میلیارد تومان اختصاص داده شده که البته نیاز بخش تحقیقات بیشتر از این است اما وضعیت نسبت به سال های گذشته بهتر است. رئیس موسسه در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه ماهی قزل آلا به عنوان یک گونه آب شیرین و غیر بومی در کشور پرورش می یابد، گفت: بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان شیلات ایران، بیش از ۱۴۰ هزار تن قزل آلا در کشور تولید می شود که بر این اساس، ایران رتبه اول تولید قزل آلای آب شیرین را در دنیا دارد. دکترپورکاظمی اضافه کرد: با توجه به اینکه قزل آلا یک گونه غیر بومی است، ما تخم چشم زده این ماهی را وارد می کنیم که در نتیجه امکان ورود بیماری هایی مثل VHS و IHN همراه آن به کشور وجود دارد. به گفته وی: سالانه ۴۰۰ تا ۴۵۰ میلیون عدد تخم چشم زده قزل الا وارد کشور می شود که ارزش آن حدود ۵ میلیون دلار است. ایشان با اشاره به اجرای طرح تولید قزل آلای SPF در کشور اظهار داشت: با این اقدام اولین گله های ژنتیکی شناسنامه دار قزل آلا در حال شکل گیری است و این پروژه حدود ۶۴ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. ضمن اینکه در تولید نسل نیز ۹۵ درصد پیشرفت داشته ایم. همچنین بیشتر مصرف قزل آلای کشور به صورت مستقیم و زنده است. در صورتی که اگر قزل آلا نیز مانند تیلاپیا به صورت فیله مصرف شود، هم استفاده از آن برای مصرف کنندگان راحت تر است و هم آلودگی های زیست محیطی کمتری دارد. وی اضافه کرد: زمانی که می خواهیم ماهی قزل آلا را به صورت فیله فرآوری کنیم، حدود ۴۰ درصد آن به شکل ضایعات در می آید که این ضایعات شامل پوست، دم، سر، امحاء، احشاء و استخوان های ماهی است. کارخانجات نمی توانند این ضایعات را چال کنند.کشورهای خارجی در کنار خطوط فرآوری یک خط تکمیلی دارند که از ضایعات موجود نیز ارزش افزوده ایجاد می کنند که ما نیز باید چنین برنامه ای را در دستور کار داشته باشیم.
