به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان – بندرعباس ذخایر میگو دراستان هرمزگان شامل دو گونه اصلی میگو موزی و سفید سرتیز می باشد که روی هم حدود 90 درصد از ذخیره میگو را شامل می گردند. گسترش این دو گونه در آبهای ساحلی تا اعماق 30 متر و از آبهای اطراف سیریک تا شمال جزیره قشم می باشد.
بررسی ذخیره میگو در هرمزگان هر ساله با ورود جمعیت نوپا و جوان میگو از خوریات واجد پوشش گیاهی حرا به آبهای ساحلی آغاز می گردد. پایش ذخایر میگو در سال 1395 نیز از 27 تیر ماه با 4 روز دوره نمونه برداری آغاز میگردد. این گشتها با استفاده از یک فروند شناور صیادی در آبهای مناطق سیریک تا درگهان در جزیره قشم برای نمونه گیری از ذخیره میگو انجام می گردد.
نمونه برداری با استفاده از تور ترال کف در اعماق 2 تا 30 متر انجام شده و وضعیت ذخیره میگو در توراندازی های مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. در گشت تحقیقاتی، میگوهای نمونه برداری شده بیومتری شده و با استفاده از فراوانی طولی، میزان رشد آنها مورد مطالعه قرار می گیرد. همچنین ذخیره بچه میگوها که از آبهای ساحلی به زیستگاه اصلی وارد می گردند مورد بررسی قرار می گیرد. با ادامه گشتهای تحقیقاتی در ماه های بعد، رشد میگو و حجم ذخیره مورد بررسی مجدد قرار گرفته و با توجه به نحوه رشد آنها، زمان رسیدن به سایز مناسب برداشت محاسبه می گردد. این سایز برابر 27 میلی متر طول کاراپاس حداکثر توده زنده و 28 میلی متر برابر ارزش زیستی میگو موزی می باشد.
با نزدیک شدن به زمان صید، گشتهای تعیین توده زنده با استفاده از تعداد بیشتری شناور انجام شده و حجم توده زنده نهایی میگو به تفکیک گونه مشخص شده و از آن میزان مجاز برداشت (TAC) محاسبه می گردد. به منظور تخم ریزی و احیاء نسل سال آینده، قبل از اینکه ذخیره بطور کامل برداشت شود فصل صید متوقف می شود تا مولد کافی برای تخمریزی باقی بماند.