به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر این پروژه توسط آقای غلامرضا دریا نبرد روز یکشنبه ششم تیرماه 1395 در سالن جلسات این پژوهشکده برگزار گردید.
این تحقیق به منظور تعیین مکان‌های مناسب برای استقرار قفس‌های پرورش ماهیان در آب‌های ایرانی دریای خزر تا عمق100 متر و با استفاده از عوامل محدودکننده از پارامترهای زیستی (فیتوپلانکتون و شانه‌دار)، غیرزیستی (دما، اکسیژن محلول، شفافیت، فسفات معدنی، نیتریت و آمونیوم) و فلزات سنگین (سرب، جیوه، روی و کادمیوم) موثر در پرورش ماهیان انجام شد. دارا بودن حداقل عمق 20 متر، دسترسی سریع و آسان به سایت‌های پرورش، نزدیک بودن مکان سایت‌های پرورش به نوار ساحلی،عدم تداخل با سایر فعالیت‌های دریایی از قبیل صید و صیادی و تردد شناورها و خارج بودن از محدوده حریم 5 کیلومتری مصب رودخانه‌ها از جمله معیارهای تعیین محدوده مناسب برای استقرار قفس‌ها بود. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، تمامی آب‌های منطقه جنوبی دریای خزر از قابلیت پرورش ماهیان در قفس برخوردار بوده و منطقه مرکزی در الویت اول توسعه آبزی‌پروری و مناطق غربی و شرقی به‌ترتیب در الویت‌های دوم و سوم توسعه آبزی‌پروری قرار گرفتند.همچنین در فصل تابستان بدلیل عامل محدودکننده دمای آب، پرورش تمام دوره‌ای برخی از گونه‌ها امکان‌پذیر نیست. در منطقه مرکزی، حدفاصل شهرستان‌های خشت‌سر تا کیاشهر با طول تقریبی 244 کیلومتر از شرایط مناسب‌تری برای استقرار قفس‌های پرورش برخوردار بوده و پارامترهای زیستی و غیرزیستی با جزییات بیشتر و دقیق‌تر با نرم‌افزار ArcGIS مدل‌سازی شده و محاسبات زمین آماری در این محدوده انجام شد. در این منطقه، مقدار تطابق معیارهای تعیین مکان مناسب براساس معیارهای مذکور برای استقرار قفس‌های شناور، در دامنه 80 تا 97/5 درصد بود و از شرق به غرب بر مقدار مطلوبیت شرایط محیطی استقرار قفس‌های شناور افزوده شد. این دامنه مطلوبیت به 4 گروه (الویت 1 تا 4) تقسیم شدند و حدفاصل چمخاله تا کیاشهر با الویت 1 مناسب‌ترین منطقه برای پرورش ماهیان در قفس شناور تعیین شد. بیش از 85 درصد از مناطق حدفاصلچابکسر تا کیاشهر در الویت 1 و 2 قرار گرفتند. مناطق موجود در لایه عمقی 30 تا 50 متر تنکابن تا رامسر و اعماق 50 تا 100 متر روبروی رودخانه خشکرود الویت 2 را داشتند. از 15 نقطه که دارای بهترین و مناسب‌ترین شرایط و مطلوبیت برای استقرار قفس‌های شناور برای آبزی‌پروری بودند، 14 نقطه در مناطق حدفاصل چابکسر تا غرب رودخانه سپیدرود و یک نقطه در تنکابن قرار گرفتند.
