به گزارش روابط عمومی پژوهشکده میگوی کشور در ابتدای سال 1394، پژوهشکده میگوی کشور نسبت به عقد قرارداد مشاوره و نظارت بر تولید متراکم میگو در استخر بتونی پایگاه دریایی بوشهر اقدام کرد و مقرر گردید برای بررسی تولید میگو در مناطق دور از ساحل، پروژه‌ای در یک استخر شنای قدیمی متروک در منطقه دوم دریایی با اهداف زیر انجام دهد:
• پرورش میگو در مناطق دور از ساحل که دسترسی مستقیم به آب دریا ندارند
• پرورش میگو در تراکم بالا و رسیدن به تولید 2 کیلو در متر مربع
• برداشت دو بار در سال از یک استخر
• استفاده از روش تعویض حداقلی آب
• برآورد توجیه اقتصادی و هزینه‌های تمام شده هر کیلوگرم میگو
• بررسی چالش‌های انتقال آب از دریا برای مناطق دوردست توسط تانکر
پس از 85 روز پرورش، استخر پرواری اصلی تخلیه و اقدام به برداشت میگو در کراپ اول شد. نتایج نشان داد که شرایط توصیف شده، میگوی سفید غربی در کمتر از سه ماه، به وزن 15 گرم که وزن قابل عرضه در بازار است، خواهد رسید. این در حالی است که هم اکنون در شرایط عادی پرورش پس از 110 روز به وزن 15 گرم خواهند رسید.
جدول 1: خلاصه اطلاعات پرورش میگو
ردیف
شاخص
واحد
استخر 1
1
تعداد میگوی ذخیره شده
قطعه
40000
2
تراکم ذخیره سازی
قطعه در متر مربع
160
3
تعداد میگوی برداشت شده
قطعه
33770
4
بازماندگی
درصد
84
5
میانگین وزن برداشت
گرم
15.1
6
رشد
گرم در هفته
1.32
7
بیوماس کل
کیلوگرم
510
8
تولید در واحد سطح
کیلو گرم در متر مربع
2.04
9
میزان غذای مصرف شده
کیلوگرم
530
10
ضریب تبدیل غذایی
-
1.04
11
طول دوره پرورش
روز
85
تولید در واحد سطح که یکی از شاخصهای مهم موفقیت یا عدم موفقیت فعالیت پرورش میگو است، در این پروژه 2040 گرم در متر مربع می‌باشد و در مقایسه با استخرهای ساحلی که رقمی حدود 300 گرم در متر مربع است، بسیار چشمگیر و بیش از 6 برابر است.
از دیگر موفقیت‌های این پایلوت، ضریب تبدیل غذایی با رقم نزدیک به یک است. ضریب تبدیل غذایی از دیگر شاخص‌های تولید می‌باشد که هرچه به یک نزدیک‌تر باشد نشاندهنده مصرف غذای کمتر به ازای تولید هر کیلوگرم میگو است و ضریب تبدیل بیشتر هزینه تولید را افزایش می‌دهد. طبق آمار شیلات این ضریب برای تولید میگو در استخرهای ساحلی در سال 93 در استان بوشهر بش از یک و نیم (1.57) بوده، ولی در پروژه حاضر این رقم نزدیک به یک است.
نتایج حاصل از اجرای این پایلوت:
امکان تولید میگو در مناطق دور از ساحل وجود دارد.
تعویض آب صفر در پرورش میگوی سفید غربی به منظور کاهش هزینه تامین آب و حفظ محیط زیست امری دست‌یافتنی است.
شوری کمترتر نسبت به دریا در پرورش میگوی سفید غربی راندمان تولید را به صورت قابل توجهی افزایش می‌دهد.
استفاده از شوری کمتر میزان مصرف آب شور در پرورش را کاهش داده و هزینه ها را کم می‌کند.
پرورش در آب‌های لب‌شور، طول دوره پرورش را کوتاه کرده و امکان 2 تا 3 بار تولید در یک واحد پرورشی را میسر می‌کند.
در سیستم تعویض صفر، ضمن کاهش مصرف آب، به دلیل وفور مواد آلی در استخر، با مدیریت آب به کمک پروبیوتیک بومی و تکنیک بیوفلاک می‌توان ضریب تبدیل غذایی را کاهش داد.
انصراف از پاسخ به کاربر
 
نظرات کاربران پیرامون این مطلب
code