به گزارش روابط عمومی پژوهشکده میگوی کشور نتایج این تحقیق نشان میدهد که تولید در واحد سطح این پروژه 2040 گرم در متر مربع و در مقایسه با استخرهای ساحلی متداول، بسیار چشمگیر و عملا بیش از 6 برابر است. و از دیگر موفقیت‌های این پروژه ، ضریب تبدیل غذایی با رقم نزدیک به یک است.
در ابتدای سال 1394 ، پژوهشکده میگوی کشور اقدام به عقد قرارداد پروژه تحقیقاتی با پایگاه دریایی بوشهر کرد و مقرر گردید جهت بررسی تولید میگو در مناطق دور از ساحل، پروژه ای در یک استخر شنای قدیمی بلا استفاده در منطقه دوم دریایی با اهداف زیر انجام دهد:
پرورش میگو در مناطق دور از ساحل که دسترسی مستقیم به آب دریا ندارند
پرورش میگو در تراکم بالا و رسیدن به تولید 2 کیلو در متر مربع،
برداشت دو بار در سال از یک استخر
استفاده از روش تعویض حد اقلی آب
برآورد توجیه اقتصادی و هزینه های تمام شده هر کیلو میگو
بررسی چالشهای انتقال آب از دریا برای مناطق دوردست توسط تانکر
پس از عقد قرارداد، با ارزیابی استخر مورد نظر و اقدام به رفع نواقص فنی آن برای ذخیره سازی میگو آماده گردید. در این استخر به مساحت 250 متر مربع و با کف و دیواره های بتونی، به دلیل نداشتن خروجی، از یک پمپ کف کش برای تخلیه آب آن استفاده شد. منبع تامین آب استخر، دریا و آب لوله کشی شهری بود. آب دریا بوسیله تانکر از مرکز ملی تولید میگوی عاری از بیماری خاص خلیج فارس واقع در شهر بوشهر تامین شد. در طول دوره پرورش ، شوری استخر در دامنه 15 تا 20 ppt تنظیم وکنترل شد.
در تاریخ 13/ 2/ 94 ، تعدا 40 هزار قطعه بچه میگوهای خریداری شده از مراکز تکثیر بخش خصوصی استان پس از آداپتاسیون لازم در ساعات اولیه شب در استخر رها سازی شدند. غذای مورد استفاده در طول دوره با اندازه های 4001 تا 4004 بسته به رشد میگو، از کارخانه های تولید خوراک آبزیان استان تهیه گردید. از یک پمپ هواده حلزونی به صورت دمنده برای هوادهی استخر، در طول شبانه روز استفاده شد . لوله های هوا در کف استخر به صورت چها ردیف پخش شد تا تمام استخر متناسب هوادهی شود. علاوه بر هوادهی، از یک عدد پمپ کف کش که مکش و دهش آن دستکاری شده بود برای چرخش آب و تضمین جمع آوری فضولات در مرکز استخر کمک گرفته شد. این پمپ با چرخشی که ایجاد می نمود به صورت مستمر گل و لای اضافی استخر و خاک سیاه آن را به مرکز هدایت می نمود و سرانجام در مرکز با یک عدد پمپ دیگر، این گل ولای به خارج از استخر هدایت می گردید.
در طول دوره با توجه به اهداف مورد نظر، عملا تعویض آب صورت نمی‌گرفت و فقط جهت تخلیه فضولات استخر به میزان بسیار محدود، پمپ کف کش مرکزی روشن می شد. بنابراین اضافه نمودن آب به استخر، تنها به میزانی بود که بتواند، کاهش آب حاصل از تبخیر سطحی و تخلیه فضولات را جبران کند. فاکتورهای فیزیکو شیمیایی آب و روند رشد و تغذیه میگو در طول دوره، کنترل، ثبت و مورد بررسی مستمر قرار می‌گرفت.
برای پرورش میگو در کراپ دوم، قبل از برداشت میگو از استخر پرواری (کراپ اول)، اقدام به تامین بچه میگو برای مرحله دوم کار شد و لذا مجددا 40 هزار قطعه بچه میگوی دیگر تهیه و در یک استخر 75 متر مربعی در تاریخ3/5/94 نرسری شدند.
تا این تاریخ مرحله اول برداشت شده و مرحله دوم پرورش در استخر اصلی پرواری ادامه دارد.
نتایج :
پس از 85 روز پرورش، استخر پرواری اصلی تخلیه و اقدام به برداشت میگو در کراپ اول شد. که خلاصه نتایج بدست آمده در جدول زیر است
جدول 1: خلاصه اطلاعات پرورش میگو و نتایج حاصله در کراپ اول
|
ردیف
|
شاخص
|
واحد
|
استخر 1
|
|
1
|
تعداد میگوی ذخیره شده
|
قطعه
|
40000
|
|
2
|
تراکم ذخیره سازی
|
قطعه در متر مربع
|
160
|
|
3
|
تعداد میگوی برداشت شده
|
قطعه
|
33770
|
|
4
|
بازماندگی
|
درصد
|
84
|
|
5
|
میانگین وزن برداشت
|
گرم
|
15.1
|
|
6
|
رشد
|
گرم در هفته
|
1.32
|
|
7
|
بیوماس کل
|
کیلوگرم
|
510
|
|
8
|
تولید در واحد سطح
|
کیلو گرم در متر مربع
|
2.04
|
|
9
|
میزان غذای مصرف شده
|
کیلوگرم
|
530
|
|
10
|
ضریب تبدیل غذایی
|
|
1.04
|
|
11
|
طول دوره پرورش
|
روز
|
85
|
نتایج نشان داد که در این شرایط میگوی سفید غربی به وزن 15 گرم که وزن قابل عرضه به بازار است، در مدت نسبتا کوتاهی (85 روز) می‌رسد. این در حالی است که هم اکنون این وزن در استخرهای ساحلی استان بوشهر، بطور میانگین در مدت 110 روزه حاصل می شود.
تولید در واحد سطح که یکی از شاخصهای مهم موفقیت یا عدم موفیت فعالیت پرورش میگو است، در این پروژه 2040 گرم در متر مربع می‌باشد و در مقایسه با استخرهای ساحلی که رقمی حدود 300 گرم در متر مربع است، بسیار چشمگیر و عملا بیش از 6 برابر است. چنانچه تولید کراپ دوم را نیز حساب کنیم و همین نتایج را درنظر بگیریم این رقم برای پروژه فعلی بیش از 12 برابر می شود.
از دیگر موفقیت‌های این پروژه ، ضریب تبدیل غذایی با رقم نزدیک به یک است. ضریب تبدیل غذایی از دیگر شاخص های تولید می باشد که هرچه بالاتر رود نشاندهنده مصرف غذای بالاتر به ازای تولید هر کیلوگرم میگو است. و ضریب تبدیل بالا هزینه تولید را افزایش می دهد. طبق آمار شیلات این ضریب برای تولید میگو در استخرهای ساحلی در سال 93 در استان بوشهر 1.57 بوده، ولی در پروژه حاضر این رقم نزدیک به یک است.
نتایج حاصل از اجرای این پروژه:
امکان تولید میگو در مناطق دور از ساحل وجود دارد.
تعویض آب صفر در پرورش میگوی سفید غربی به جهت کاهش هزینه تامین آب و حفظ محیط زیست امری دستیافتنی است
شوری پایین تر نسبت به دریا در پرورش میگوی سفید غربی راندمان تولید را به صورت قابل توجهی بالاتر می برد.
استفاده از شوری پایین میزان مصرف آب شور در پرورش را کاهش داده و هزینه ها را کم می کند
آبهای لب شور دوره پرورش را کوتاه کرده و امکان 2 تا 3 بار تولید در یک واحد پرورشی وجود دارد
در سیستم تعویض صفر، ضمن کاهش مصرف آب، به دلیل وفور مواد آلی در استخر، ضریب تبدیل غذایی کاهش می یابد
استخر نرسری