ریز جلبک ها، همچون سایر گیاهان آلی، قادر به تولید چربی های قابل ذخیره به شکل تری گلیسیریدها (TAGs) هستند . گرچه این چربیها در تولید دامنه وسیعی از مواد شیمیایی قابلیت دارند، در دنیای پیشرفته و به خصوص در طی ده های اخیر با بروز مشکلات زیست محیطی و کمبود منابع تامین کننده انرژی سوخت های فسیلی، بر تولید متیل استرز اسید های چرب (FAMEs ) از آنها که می تواند به عنوان جایگزین سوخت های فسیلی شود ، تاکید و سرمایه گذاری بسیار زیادی شده است. این سوخت سبز بیودیزل حاصل واکنش ساده ترانس استریفیکاسیون چربی در حضور اسید یا باز و متانول می باشد. سوخت بیودیزل می تواند بدون نیاز به تغییر ساختار موتورهای فعلی، مورد استفاده قرار گیرد ضمن آنکه از مزایای نسبی چون چرب کننده پیستون و متعاقب آن کار کرد روان موتور، قابلیت تجدید پذیری، تجزیه زیستی و تولید و انتشارکمتر SOX در حالت سوختن برخوردار است. از طرف دیگر، با استفاده از آنها به عنوان سوخت، حدود 78% گازهای گلخانه ای و به خصوص دی اکسید کربن کاهش خواهد یافت. ریز جلبک ها با توجه به ویژگی های منحصر بفرد خودکه همانا قابلیت تولید بیشتر تری-گلیسیریدها درواحد حجم و سطح، در مقایسه با گیاهان خشکی زی، یا سایر منابع سوخت های زیستی (روغن های حیوانی و یا روغن های سوخته)، می باشند، برای تولید تجاری بیودیزل بسیار مناسب می باشند. بسیاری از گونه های این ریزجلبک ها بسرعت رشد می کنند و دارای تولیدات بالایی هستند و بسیاری از گونه ها، می توانند با القا کننده ها غذایی یا دستکارهای ژنتیکی، مقادیر بیشتری از چربی ها را درخود ذخیره نمایند. برخی ریز جلبک ها قادر به کشت و پرورش در آبهای شور غیر قابل مصرف (در شرب یا کشاورزی) هستند و از این نظر می توانند انحصاری عمل نموده راندمان تولید در زمین و آب های غیر کاربردی کشور و متعاقب آن اشتغالزایی را افزایش دهند.
کشت پرورش این گونه ها در استخرهای خاکی بسیار ساده و در حد تامین دی اکسید کربن، نور خورشید، آب و اضافه کردن کود به عنوان مواد مغذی بوده، هرچند با هوادهی و یا بهره گیری از سیستم بیورآکتورها،کتوره آکتورها راندمان افزایش خواهد یافت. در ایران تاکنون 16 ذخیره ریز جلبکی مورد استفاده در آبزی پروری، آنالیز ارزش غذایی شده و بهترین محیط کشت به منظور تولید TAGs بیشتر معرفی شده است (حافظیه، 1389 ).
کارهای بعدی در خصوص:
- انتخاب گونه برتر تولید کننده TAGs
- بررسی محدودیت های غذایی بر میزان تولید TAGs
- دستکاریهای ژنتیکی و تاثیر آن بر تولید TAGs
- جداسازی گونه های با قابلیت کشت در محیط های شور و مقاوم به دمای بالای آب
- تاثیر تغییر شرایط محیطی بر راندمان تولید چربی TAGs گونه های انتخابی
لازم الاجرا است که پیشنهاد می گردد موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور به عنوان یک طرح ملی آن را در دستور کا رخود قرار دهد.از این ریز جلبکها می توان طی فرآیند متانوژنزیس، سایر سوختهای زیستی از جمله بتانول، بیوگازولین، متان، استفاده مستقیم سوختی(SVO)، کراکینگ هیدروژن تولید نمود و یا طی فرآیند های هیدرولیز، اسیدوژنزیس و استوژنزیس به استخراج پروتئین، چربی ( بخصوص چربی های غیر اشباع بلند زنجیره) کربوهیدراتها، ویتامین ها، مواد معدنی، رنگدانه ها پرداخت. گرچه به صورت مستقیم کاربرد غذایی خواهند داشت. تاثیر شوری و دما بر میزان تولید بتاکاروتن در ریزجلبک دنالیلا توسط حافظیه و همکاران (1392) بررسی شده است. امروزه از ریز جلبک ها در بهبود کیفیت آب پساب، به عنوان کنترل آلودگی ها(bioaccumulation)، درمان سرطان، دیابت( مرض قند )، بیمایر آب مروارید چشم، ماده ضد عفونی کننده، و ... استفاده می شود که نتایج آنها تایید شده است.