به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر_ ساری، سه شنبه 30 اردیبهشت چهارمین نشست کمیته مشورتی حفاظت و احیای اکوسیستمها و تنوع زیستی با محوریت هماهنگی در اجرای برنامه اقدام ملی حفاظت از فوک خزری، در سالن جلسات اداره حفاظت محیط زیست بهشهر برگزار شد.
هدف از این نشست بهرهگیری از ظرفیتهای ارزشمند متخصصان، فعالان محیط زیست، جوامع محلی و اصحاب رسانه در مسیر حفاظت و احیای اکوسیستم ها و تنوع زیستی در راستای اتخاذ رویکرد مدیریت مشارکتی بود.
حسن فضلی معاون پژوهشی و بهزاد رهنما سرپرست بخش بوم شناسی پژوهشکده به همراه نمایندگان ادارات کل دامپزشکی و شیلات استان، مرکز امداد و نجات فوک خزری، جمعی از متخصصان و روسای ادارات حفاظت محیط زیست شهرستانهای ساحلی از مدعوین این جلسه بودند.
در این نشست مهمترین چالشها و تهدیدهای پیش روی گونه فوک خزری مطرح و مجموعهای از عوامل انسانی و طبیعی از قبیل آلودگیهای نفتی و صنعتی، کاهش منابع غذایی بر اثر صید بیرویه و گونههای مهاجم، ابتلا به بیماریهای ویروسی نظیر دیستمپر سگسانان، گرفتار شدن در تورهای ماهیگیری، برخورد با شناورها، افزایش استرس ناشی از فعالیتهای انسانی و تغییرات اقلیمی که بر زیستگاه و رفتار طبیعی این گونه تأثیر میگذارد، به عنوان دلایل بالقوه تلفات این گونه مطرح شد.
حسن فضلی معاون پژوهشی پژوهشکده و همچنین نماینده موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در کمیسیون منابع زنده دریای خزر گزارشی از وضعیت سایر کشورها و مطالعات انجام شده در این زمینه را ارائه کرد و با بیان مدل های پیش بینی کننده وضیعت اقلیمی نشان داد، چه میزان تاثیر در ذخایر و منابع زنده دریای خزر وجود دارد.
بهزاد رهنما دومین نماینده پژوهشکده در چهارمین نشست این کمیته، پیرامون زیستگاه اصلی فک خزری، وضعیت صید و شکار این گونه توسط کشورهای حاشیه دریای خزر، علل مرگ و میر فک خزری، علت مهاجرت این گونه در گذشته به جنوب دریای خزر و دلایل کاهش آن مطالبی را ارایه کرد. وی در ادامه گفت: ارائه راهکارهای مدیریتی نیاز به دیپلماسی علمی با مشارکت کشور های حاشیه دریا خزر دارد.
همچنین موضوعاتی نظیر اجرای دقیقتر برنامه اقدام ملی، طراحی نظام منسجم پایش، بررسی تخصصی تلفات احتمالی، دفن بهداشتی لاشهها و نحوه تعامل میان دستگاههای مسئول برای حفاظت از فوک خزری در دستور کار قرار گرفت.
در پایان نشست، بر تداوم این فرآیند مشورتی، تدوین نقش و وظایف دستگاههای ذیمدخل و ارتقای سیاستگذاریهای محیط زیستی مبتنی بر خرد جمعی تأکید شد.