به گزارش روابط عمومی مرکز ملی تحقیقات فرآوری آبزیان_ یونیدو، دوره آموزشی با عنوان "کاربرد پوشش های خوراکی در صنعت غذاهای دریایی" با تدریس مینا سیف زاده عضو هیئت علمی مرکز به صورت وبیناری برگزار شد.
مباحث شامل: مفهوم پوشش های خوراکی، مزایا و خواص، انواع پوشش های خوراکی (گروه های پلی ساکاریدی، لیپیدی، چربی، پروتئینی، کامپوزیتی و زیستی)، ترکیبات سازنده پوشش ها، معرفی بهترین نوع پوشش برای کاربرد در صنعت غذاهای دریایی، پوشش های خوراکی تجاری سازی شده در جهان، چالش های پیش رو برای آینده کاربرد پوشش های خوراکی در صنعت غذهای دریایی، قوانین حاکم برای تولید و استفاده از این پوشش ها، عوامل اثر گذار بر طراحی پوشش های خوراکی، جایگزینی پوشش های خوراکی به جای نگهدارنده های سنتتیک و شیمیایی، روش های کاربرد پوشش های خوراکی (غوطه وری، اسپری، لایه به لایه، غوطه وری در خلاء، پراکندگی الکترواستاتیک و برس) و معرفی بهترین روش برای کاربرد این پوشش ها در این دوره توضیح داده شد.
وی گفت: با توجه به اینکه استفاده از مواد بسته‌بندی غیر قابل تجزیه در صنعت مواد غذایی منجر به مخاطره افتادن محیط زیست و مشکلات مرتبط با سلامتی انسان می شود، بنابراین برای نگهداری ایمن و حفظ محیط زیست، بکارگیری فناوری های جایگزین برای فرآوری و بسته بندی مواد غذایی نیاز است. علاوه بر این آگاهی مصرف کنندگان از غذاهای سالم و فاقد مواد سنتتیک و شیمیایی، پویایی بازار را تغییر داده و منجر به ظهور پوشش خوراکی شده است. بنابراین فناوری نگهداری پوشش های خوراکی که به آن ها «فناوری سبز» گفته می شود، از ضروریات عصر حاضر است. این فناوری‌ها علاوه بر حفظ ارزش‌های غذایی به جلوگیری از فساد نیز کمک می‌کنند.
پوشش خوراکی زیستی استراتژی کارآمدتر برای بهبود کیفیت و ایمنی محصولات تازه نسبت به سایر تکنیک‌هایی است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند. پوشش‌های خوراکی منجر به افزایش ماندگاری بدون تأثیر بر پارامترهای ایمنی و کیفیت فرآورده می‌شود. به كار گرفتن این پوشش‌ها می‌تواند به كاهش قابل توجهی در ضایعات ماهی منجر شود و به تبع آن، كاهش تلفات اقتصادی برای بازرگانان و خرده فروشان ماهی را به دنیال داشته باشد، بنابراین تولید صنعتی و تجاری سازی آنها می‌تواند برای بهره برداران در صنعت بسته بندی با اهمیت تلقی شود. از آن جایی که سازمان غذا و دارو و آژانس‌های ایمنی مواد غذایی محدودیت‌های ایمنی را برای پوشش‌های خوراکی تعیین کرده‌اند. بنابراین پوشش‌های خوراکی به عنوان جایگزین‌های مناسب برای بسته‌بندی مصنوعی مورد توجه هستند. با توجه به این که تحقیقات بر روی پوشش‌های خوراکی منجر به ایجاد تنوع زیادی در پوشش ها شده است و پوشش های خوراکی طی دوره طولانی تکامل یافته اند، اما همچنان تحقیقات بیشتر در مورد آن ها الزامی است زیرا شکاف بزرگی در بهبود پتانسیل بازاریابی پوشش‌های خوراکی وجود دارد و احتمال تجاری سازی آن ها در بازار همچنان چالش برانگیز است.