به گزارش روابط عمومی پژوهشكده میگوی كشور، کارگاه آموزشی بیماری های نوظهور در صنعت پرورش میگو با تاکید بر بیماری AHPND با ارائه عقیل دشتیان نسب، رئیس پژوهشکده برای استفاده مدیران، بهره برداران، کارشناسان بخش خصوصی و دولتی در منطقه آزاد اروند آبادان برگزار شد.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور، معاون پژوهشی و رئیس ایستگاه تحقیقاتی تولید میگوی SPF این پژوهشکده به دعوت شیلات خوزستان، از کارگاههای نرسری مزارع میگوی پرورشی چوئیده آبادان بازدید کردند.
این بازدید به منظور ارزیابی وضعیت موجود این صنعت در استان خوزستان و در ادامه برنامه‌های آموزشی و مشارکتی پژوهشکده در کمک به رفع موانع تولید میگوی کشور، از طریق برگزاری کارگاه آموزشی تخصصی انجام شد.
مهمترین موارد مطرح شده از سوی دشتیان نسب در کارگاه آموزشی بیماری های نوظهور در صنعت پرورش میگو با تاکید بر بیماری AHPND ، به شرح زیر بود:
بیماری نکروز حاد هپاتوپانکراس AHPND مهمترین بیماری غیر ویروسی میگوهای پرورشی است که با خصوصیاتی نظیر تلفات شدید طی ۳۵ روز اول پرورش مشخص می شود و پیش از تشخیص علت اصلی به مرگ زودرس شناخته می شد.
مرور تاریخچه شیوع بیماری AHPND در جهان، نخستین مورد مشاهده در چین، شیوع سریع وگسترده به کشورهای دیگر، که خسارات اقتصادی و اجتماعی زیادی به صنعت میگوی کشورهای جنوب شرق آسیا از جمله ویتنام، مالزی، تایلند وارد کرد.
این بیماری در سال ۱۴۰۱ در استان هرمزگان برای اولین بار بروز کرد و تولید این استان را به کمتر از نصف تقلیل داد و سپس در اواسط دوره پرورش یکی از مجتمع های پرورش میگوی استان بوشهر را درگیر کرد اما سایر مجتمع ها بدون بروز بیماری دوره پرورش را با تولید بیش از ۴۰ هزار تن با موفقیت به پایان رساندند.
در سال ۱۴۰۲ این بیماری به صورت گسترده تر در استان بوشهر بروز کرد و تولید این استان را به ۲۴ هزار تن کاهش داد.
استان هرمزگان نیز در سال ۱۴۰۲ دوباره درگیر بیماری شد بطوریکه تولیدات این استان به نصف میزان تولید در سال ۱۴۰۰ نیز نرسید.
در سال ۱۴۰۳ نیز مجددا این بیماری در برخی مزارع این دو استان شیوع پیدا کرد و موجب شد این بیماری سرمایه‌گذاری در صنعت میگو را به مخاطره انداخته و خسارات اقتصادی فراوانی به دست اندرکاران صنعت میگو پرورشی در کشور وارد کند.
در شرایطی که بیماری AHPND سرمایه‌گذاری در صنعت میگو را به مخاطره انداخته و تاکنون خسارات اقتصادی فراوانی به دست اندرکاران صنعت میگو پرورشی در کشور وارد کرده است، یکی از مزیت های بزرگ استان خوزستان در مقابله با شیوع این بیماری، استفاده از مراکز نرسری و نوزادگاهی بچه میگو در مزارع پرورشی است.
با استفاده از مراکز نرسری و نوزادگاهی بچه میگو در مزارع پرورشی، لارو میگو پیش از انتقال به استخرهای پرورش، طی دوره ۳۰ الی ۴۰ روزه که بیشترین حساسیت به بیماری را دارد در مراکز نرسری که قابلیت کنترل بیشتری دارند مورد پرورش قرار می‌گیرد.
از دیگر مزایای مزارع پرورشی میگو در استان خوزستان، پرهیز از تراکم بالای ذخیره سازی و همچنین استفاده از آب رودخانه و شوری پایین در دوره پرورش است که نقطه قوتی در پیشگیری از بروز این بیماری است.
به عنوان مهمترین توصیه به بهره برداران، ذخیره سازی پست لارو عاری از بیماری، استفاده از پروبیوتیک، رعایت تراکم پایین، استفاده از خروجی مرکزی و بکارگیری غذاده های اتوماتیک و تأمین آب تمیز و سالم از مهمترین اقدامات می‌باشد.
رئیس پژوهشکده میگوی کشور در بخشی از این کارگاه آموزشی با اشاره به روند شیوع بیماری در داخل کشور و رسالت این پژوهشکده توضیح داد:
تولید کیت تشخیص بیماری و تولید مولدین عاری از بیماری در این زمینه از دیگر اقدامات پژوهشکده میگو است.
باکتری حامل پلاسمید با تولید سم بسیار کشنده بوده و در شرایط پرورش فعلی در استخرهای خاکی بسیار سریع تکثیر یافته و با توجه به مشاع بودن اکثر مجتمع های پرورش میگو، پیشگیری از گسترش بیماری AHPND در زمان بروز بسیار سخت است. از این رو اقدامات پیشگیرانه ضروری است.
بیماری AHPND ، یک بیماری مدیریتی محسوب می شود و در دنیا با تغییر در ساختار پرورش میگو از بروز مداوم آن پیشگیری شده است، بنابراین نیاز است که ساختار پرورش میگو در ایران نیز اصلاح شود.
بدیهی است پیشگیری از بروز این بیماری در سایر استان ها نظیر خوزستان، سیستان و بلوچستان، گلستان که تاکنون درگیر نشده اند با اندکی توجه و هوشیاری بسیار راحت تر و کم هزینه تر از استان های هرمزگان و بوشهر خواهد بود.
اقدامات پژوهشکده میگوی کشور جهت پیشگیری از این بیماری، برگزاری کارگاه های آموزشی_ ترویجی، انتقال یافته ها، چاپ و انتشار مقالات علمی_ تحقیقاتی و برگزاری نشست های تخصصی به منظور افزایش آگاهی بهره‌برداران بوده است.
در مجموع باید نسبت به رعایت الگوهای جدید مدیریت تولید و پرورش میگو در کشور اقدام جدی شود.