به گزارش روابط عمومی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری، در ادامه سخنرانی های علمی هفته پژوهش و فناوری، مریم منصف شکری، عضو هیات علمی بخش فیزیولوژی و بیوشیمی انستیتو سخنرانی تحت عنوان " اثرات هورمون بومی آزادکننده گنادوتروپین در رسیدگی جنسی ماهیان خاویاری" را به صورت ویدئو کنفرانس برای جمعی از محققین ارائه کرد. وی در ابتدای سخنان خود با بیان مقدمه ای در خصوص تاریخچه 50 ساله هورمون های آزادکننده گنادوتروپین، اظهار داشت: تقریبا تمام ماهیان پرورشی دارای اشکال مختلفی از اختلال تولید مثل می باشند به طوری که در ماده ها نقص در بلوغ اووسیت ها، اوولاسیون و تخم ریزی دیده می شود، در حالیکه در نر ها اسپرم سازی و کیفیت اسپرم ها کاهش پیدا می کند. وی افزود: از دلایل نارسایی تولید مثلی در ماهیان پرورشی به خاطر آزاد نشدن LH از هیپوفیز تحت شرایط پرورشی می باشد و در حال حاضر، برای هورمون تراپی در مراکز تکثیر و پرورش ماهیان در کشور در برخی موارد از عصاره هیپوفیز و در برخی دیگر از هورمون های سنتتیک وارداتی استفاده می شود. عضو هیأت علمی انستیتو ادامه داد به منظور دستیابی به آنالوگ موثر هورمون آزاد کننده گنادوتروپین در تکثیر مصنوعی تاسماهی ماهیان خاویاری در داخل کشور، سنتز و ارزیابی چند آنالوگ سنتتیک هورمون آزاد کننده گنادوتروپین در انستیو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری مورد مطالعه قرار گرفت. منصف شکری در ادامه با تشریح نتایج ارزیابی انجام شده بر روی گونه های مختلف تاسماهیان، دستیابی به آنالوگ سنتتیک هورمون آزادکننده گنادتروپین را که به طور موثری موجب القاء تخم ریزی و اسپرم دهی در مولدین ماده و نر می شود، از دستاورد های این پژوهش کاربردی عنوان کرد؛ استفاده از این فناوری منجر به تولید محصولی بومی خواهد شد که علاوه بر ارزان تر بودن از مشابه وارداتی ، کاهش واردات هورمون های خارجی و صرفه جویی ارزی را به دنبال خواهد داشت، از سوی دیگر، موجب ارتقای کمی تکثیر و تولید لارو و بچه ماهیان خاویاری می شود و از مزایای دیگر بومی سازی این هورمون می توان به اطمینان از درجه خلوص، زمان تولید، نگهداری مناسب و جلوگیری از خطر بیوتروریسم اشاره کرد.