به گزارش روابط عمومی پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان_ بندرعباس، به مناسبت هفته پژوهش نشست تخصصی انتقال یافته های علمی با موضوع "روند تغییرات ذخیره میگو در آبهای جنوب کشور" به صورت مجازی و با مشارکت بخش های ارزیابی ذخایر پژوهشکده ها و مراکز تحقیقاتی جنوب، وابسته به موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور برگزار شد. ابتدا مرتضوی، رئیس پژوهشکده فرا رسیدن هفته پژوهش را به مجریان برنامه و شرکت کنندگان در این وبینار تخصصی تبریک گفت و اظهار امیدواری کرد که این برنامه ها تنظیم، تدوین و تصویب قوانینی را به دنبال داشته باشد که در نهایت منجر به بهبود مدیریت ذخایر میگو در آبهای جنوب کشور شود. تا به توان با جمع بندی اطلاعات تغییراتی در رویکرد های موضوع و بهبود فرایند های مدیریتی در ذخایر این گونه شود. وی گفت: به نظر می رسد در این مقطع نیاز به نشست های این چنینی وجود دارد تا چالش هایی که با آن مواجع هستیم را مورد بحث و بررسی قرار داده و به توان از دل این نشست ها برنامه های مدیریتی تنظیم کرد. سپس اولین سخنران این نشست مومنی، عضو هیات علمی پژوهشکده در خصوص بررسی روند تغییرات سالانه و اهمیت آمار صید در مدیریت ذخایر میگوی هرمزگان با اشاره به مدیریت ذخایر و آمار صید میگو و اهمیت آن در بررسی ذخایر میگو و سایر آبزیان کم توجهی بهره بردار به وضعیت صید و صیادی را یکی از عوامل موثر بر ذخایر میگو عنوان کرد و اهمیت و نقش آمار صید را در بررسی روند تغییرات و کنترل بازماندگی ذخایر و بررسی ترکیب گونه ای میگو در سال های اخیر بیان کرد. ایشان گفت: آمار صید سالانه با واقعیت گشت های تحقیقاتی مطابقت ندارد، میزان بارش سالانه و تغییرات جوی را بر روی ذخایر میگو موثر اعلام کرد و تاثیر صید غیر مجاز بر فراوانی میگو را یادآور شده و در این رابطه کاهش ذخایر میگو در صیدگاه های شرق استان را متذکر شد. مومنی زیستگاه و صیدگاه میگوی موزی را منطبق بر پراکنش خوریات و جنگل های حرا دانست و گفت: در مناطقی که پساب مزارع پرورش میگو به دریا وارد می شود علاوه بر تخریب زیستگاه های میگو پوشش درختان حرا را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. این عامل به همراه نشت مواد نفتی و سوخت قاچاق، را از جمله عوامل مهم تاثیر گذار بر تولید میگو و همچنین زیستگاه میگوهای دریایی برشمرد. همچنین در بخش دیگری از سخنان خود اهمیت آمار فصل صید میگو را با توجه به محدود بودن فصل صید و مشخص بودن تلاش صیادی، تخمینی دانست، که برای مدیریت ذخایر میگو قابل استفاده نمی باشد. ایشان ترکیب فراوانی وزنی گونه های میگو در استان هرمزگان را در حدود 60 درصد میگوی موزی، 25 درصد سر تیز، 7 درصد خنجری، 5 درصد ببری و بقیه گونه ها را نیز 3 درصد اعلام کرد و تغییرات ذخایر میگو از سال 1395 را کاهش نسبت میگوی موزی و افزایش نسبت گونه خنجری بیان کرد. در ادامه این نشست هاشمی، مدیر بخش ذخایر مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور_چابهار وضعیت صید میگوی سفید هندی در آبهای استان سیستان و بلوچستان، انصاری از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور_ اهواز روند تغییرات سالانه ذخیره میگو در آبهای استان خوزستان و کشاورزی فرد، عضو هیات علمی پژوهشکده میگوی کشور_ بوشهر بررسی روند تغییرات سالانه ذخیره میگو در آبهای استان بوشهر و راهکار های کاهش اثرات تور ترال میگو را مورد بررسی قرار دادند. در پایان ضمن پاسخ گویی به سوالات مطرح شده تقوی، رئیس بخش مدیریت ذخایر موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور به جمع بندی مطالب ارایه شده پرداخت.