با افزایش جمعیت و پراکندگی آن در سطح کره خاکی، نیاز به اطلاعات و تبادل آن بیشتر شد و انسان که برای ارسال پیام‌های خود زمانی از دوندگان مقاوم، اسب های تندرو و کبوتران نامه بر استفاده می کرد، پس از اختراع دستگاه چاپ توسط گوتنبرگ، با وجود مطبوعات و روزنامه ها نتوانست نیاز اصلی اش را که تبادل سریع اطلاعات بود برطرف سازد. اختراع برق و سپس پیدایش تلگراف در سال ۱۸۳۲ توسط ساموئل مورس موجب شد انسان بتواند اطلاعات را با سرعت بیشتری انتقال دهد، اما اختراع تلفن در سال ۱۸۷۶ توسط الکساندر گراهام بل و توماس واتسون تحول بزرگی بود؛ زیرا علاوه بر غلبه بر زمان و مکان، صدای انسان دیگری که کیلومترها از آن فاصله داشت، شنیده می شد. اما به دلیل استفاده از سیم، محدودیت در ارتباط همچنان وجود داشت.
با اختراع رادیو و دستگاه ارتباط بی‌سیم توسط مارکونی در سال ۱۸۹۵ اخبار و اطلاعات با سرعت شگفت‌آوری تا نقاط دوردست منتشر شدند. ظهور تلویزیون بعد از سینما موجب گردید که رویدادها آنچنان که اتفاق افتادند به جهان نشان داده شوند و رسانه همگانی شکل واقعی تری به خود گرفت که می‌توانست پیام مشابهی را برای میلیون ها نفر به طور همزمان پخش کند و دنیای جدیدی از ارتباطات را شکل دهد. سپس در اختیار گرفتن کامپیوتر و شبکه های شگفت انگیز اینترنت، فاصله ها را به طور کلی از میان برداشت و جهان ارتباطی به قول مارشال مک لوهان، به صورت یک دهکده کوچک درآمد.
حال روابط عمومی ها در این عرصه وسیع از فناوری و تکنولوژی و ابزارهای قدرتمندی که در اختیار دارند، می توانند بیش از پیش در تنویر افکار عمومی، هوشمندانه تر عمل کرده و اخبار درونی سازمان ها و موسسات تابعه را با درایت بیشتری منتشر کنند. اما در عین حال، فعالیت این بخش، مشکل تر شده و یک روابط عمومی موفق، باید رسانه شناس قوی نیز باشد؛ و این رسالت روابط عمومی را سنگین تر می کند. به هر ترتیب، سازمان بدون روابط عمومی، سازمانی بی صداست که فعالیت هایش در خاطره ها رسوب نکرده و اثرگذاری آن هرچقدر هم که قوی باشد شناخته نخواهد شد.
روز ارتباطات و روابط عمومی، بر تلاشگران این عرصه که مسئولیت آگاهی بخشی در رسانه ها را به دوش می کشند، مبارک.
دکتر مسطوره دوستدار
رئیس روابط عمومی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور