به گزارش روابط عمومی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، رئیس این موسسه در نخستین جلسه کمیته علمی فنی در سال جدید گفت: در حال حاضر کل بدنه وزارت جهاد کشاورزی، به حل بحران سیل در مناطق مختلف کشور گره خورده و تمام همکاران این وزارتخانه در جست و جوی راهکارهایی هستند تا بهتر و سریعتر بتوانند به مصائب و مشکلات سیل‌زدگان به ویژه کشاورزان، تولیدکنندگان و بهره برداران خسارت دیده رسیدگی و آنها را از ورطه بی پناهی نجات دهند. دکتر محمد پورکاظمی، با بیان اینکه بخشی از واحدهای آسیب دیده مربوط به مزارع پرورش ماهی است، افزود: متاسفانه حدود یکهزار و 100 واحد آبزی پروری سردآبی و گرمابی به دلیل سیل اخیر، دچار خسارت شده که طبق قول وزیر محترم جهاد کشاورزی، برای تمامی واحدها و مزارع آسیب دیده، جبران خسارت خواهد شد. به گفته وی، کمبود اکسیژن برای ماهی ها، تخریب بخشی از تاسیسات و تجهیزات مزارع پرورشی ناشی از طغیان رودخانه ها و ورود آب و گل و لای به مزارعی که فاصله استاندارد با حریم رودخانه ها را رعایت نکرده اند، از مهمترین دلایل آسیب دیدگی در زیربخش شیلات به شمار می رود. ضمن اینکه در این اتفاق، بیش از 2 هزار ایستگاه پمپاژ در عرصه های مختلف زیربخش کشاورزی از بین رفته است. دکتر پورکاظمی با اشاره به اینکه موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، دوشادوش سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی و سازمان شیلات ایران برای مدیریت این بحران از هیچ کمک علمی دریغ نخواهد کرد، ادامه داد: تشکیل کمیته پیگیری آثار مخرب سیل برای تعیین میزان دقیق خسارات، جانمایی مناطق جدید برای آبزی پروری و تامین نهاده های اولویت دار از ضروریات امر است. دکتر پورکاظمی، نیاز به یک حرکت و تلاش بسیجی برای کمک به آسیب دیدگان را لازمه مشارکت مردم و دستگاه های اجرایی دانست و عنوان کرد: با توجه به اینکه بحران به وجود آمده، درآمد بیش از یک میلیون کشاورز در بخش های مختلف را تحت تاثیر قرار داده، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، همانند سایر موسسات آماده است تمام توان علمی خود در 11 پژوهشکده و مرکز تحقیقاتی را در اختیار قرار دهد تا گامی موثر در جهت التیام زخم خسارت دیدگان بردارد. وی در پایان تاکید کرد: اگرچه سیل، مشکلات عدیده ای را برای مناطق وسیعی از کشور رقم زد، اما از طرفی باعث پرآب شدن تالاب ها و رودخانه ها شد و سفره های زیرزمینی را تاحدودی سیراب کرد که این موضوع در نهایت به نفع تنوع زیستی، ذخایر ژنتیکی و در نهایت پایداری صنعت آبزی پروری و البته کل بخش کشاورزی تمام می شود.