سندرم مرگ زودرس بیماری است که ابتدا از مزارع واقع در قسمت جنوبی کشور چین و سپس به سرعت در کشورهای ویتنام، مالزی و تایلند گزارش گردید. علائم این بیماری 20 تا 30 روز پس از ذخیره سازی پست لارو میگو در استخر ظاهر می گردد. و میزان مرگ و میر آن تا حدود 100% در مزارع آلوده می تواند باشد. میگوهای مریض بی اشتها وکم انرژی می باشند و هپاتوپانکراس آنها کم رنگ و دستگاه گوارش خالی می باشد. عامل بیماری باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس است که به سرعت می تواند در مواد آلی انباشته شده در کف استخر رشدکند و هم به صورت افقی از طریق محیط زندگی میگو و هم به صورت عمودی از مولدین به لاروها انتقال می یابد. مرگ و میر میگو به دنبال عفونت ثانویه دستگاه گوارش اتفاق می افتد. زمانی که بیماری در استخر اتفاق می افتد دیگر نمی توان آن را از بین برد بنابراین بهترین راه مبارزه با این بیماری جلوگیری از شروع آن توسط رعایت قوانین ایمنی زیستی مدون برای هر سایت پرورش میگو و به روز کردن مداوم آن می باشد. اضافه کردن پروبیوتیک از طریق افزایش باکتریهای مفید به طور چشمگیری در کاهش بیماری موثر است.