یکی از فعالیت های عمده آبزی‌پروری در کشورهای جهان از جمله ایران، صنعت تکثیر و پرورش میگو به ویژه گونه سفید غربی (Litopenaeus vannamei) می باشد ولی بیماری ها، کیفیت و هزینه خوراک، مدیریت آب محل پرورش و صادرات همواره از مسائل مهم در آبزی پروری است؛ به ویژه بروز بیماریها از عوامل اصلی محدود کننده افزایش تولید بوده و با توجه به اثرات نامطلوب استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد شیمیایی، کنترل و پیشگیری از بروز بیماری‌هايي مانند بيماري نوظهور مرگ زود هنگام (EMS) و بسیاري از بیماری‌های ویروسی اخطارکردنی مانند بيماري لكه سفيد ميگو (WSD)، نيازمند اقداماتی است كه براي محيط زیست مقرون به صرفه، موثر و ايمن باشند. پروبیوتیک ها افزودنی میکروبی هستند که از طریق اصلاح جامعه میکروبی درون یا پیرامون میزبان، بهبود استفاده از غذا یا افزایش ارزش غذایی، افزایش پاسخ میزبان علیه بیماریها یا بهبود کیفیت محیط پیرامون آبزی دارای اثر مفید روی میزبان می باشند. لذا با توجه به نیاز صنعت، توليد پروبيوتيك بومي باكتريايي به منظور كاربرد در صنعت پرورش ميگوي سفيد غربي از سال 1388 در اولویت های پژوهشی موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور قرار گرفت و در راستای اهداف سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی برای مدیریت فناوری و پژوهش های محصول محور پس از طی روند توسعه محصول مطابق با معیارهای سطوح آمادگی فناوری (TRL) (تصویر 1)، پس از هشت سال پژوهش و انجام آزمون‌های متعدد فارمی، تجاری سازی و پروبیوتیک بومی "تک سل" حاوی باکتری های منتخب باسیلوس سوبتیلیس جداسازی شده از محیط زیست میگوی سفید غربی که سازگار با شوری و دمای بالای آب بوده و در طیف وسیعی از شوری و دما رشد می نماید، با مجوز رسمی سازمان دامپزشکی کشور و با مشارکت بخش خصوصی توسط موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تولید صنعتی و از سال 1396 در اختیار بهره برداران این صنعت قرار گرفت.