بررسی میزان تولید در هکتار دو گونه میگوی موزی و سفید هندی در استان هرمزگان

چکیده

این طرح جهت بررسی میزان تولید در هکتار و دیگر شاخص‌های رشد از جمله: میانگین وزن بدن، میانگین رشد وزنی روزانه، درصد بازماندگی و غیره در دو گونه میگوی موزی و سفید هندی انجام شده که طی یک دوره پرورش، در مزرعه زر آبزی واقع در منطقه تیاب جنوبی (شمال شرقی خلیج فارس) اجراء گردید. در این تحقیق به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر از دو تیمار (تیمار 1، کشت تک گونه‌ای میگوی موزی و تیمار 2، کشت تک گونه‌ای میگوی سفید هندی) و هر تیمار با سه تکرار استفاده شد. استخرهای تحت تیمارها، پس از آماده سازی، آبگیری سپس غنی سازی گردیده و ذخیره سازی پست لاروهای میگوی موزی و سفید هندی بر اساس 20 قطعه در متر مربع و با سن پانزده روزه انجام گردید. مدیریت تغذیه طی دوره پرورش بر اساس احتیاجات میگو در مراحل مختلف سنی ، وزنی و شرایط محیطی آب استخرها با استفاده از غذای کنسانتره وارداتی صورت گرفت. بررسی برخی از فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب استخرها از قبیل: اکسیژن محلول، pH ، شوری، دما روزانه در دو نوبت (صبح و عصر) و شفافیت در یک نوبت (عصر) هر 14-10 روز یکبار انجام گرفت.

نمونه‌برداری از میگوها در طی دوره پرورش به منظور زیست سنجی و برآورد میانگین وزن و محاسبه جیره غذایی و ارزیابی مدیریت اعمال شده نیز همزمان با اندازه‌گیری از پارامترهای محیطی آب انجام شد.

نتایج بدست آمده از بررسی پارامترهای محیطی آب نشان داده است که بعضی از فاکتورها با شرایط مطلوب پرورش میگو فاصله داشته که این امر تاثیر منفی در شاخص‌های رشد میگوها داشته است. همـچنین نتـایـج بـدست آمـده از بررسی نشان داد که تولید نهایی، میزان بقاء و ضریب تبدیل غـذایی ، (F.C.R) دو گونه میگو، بویژه میگوی موزی مطلوب نبوده است و فقط رشد وزنی و ضریب رشد روزانه میگوی موزی مطلوب بوده است بطوریکه تولید نهایی میگو در تیمار 1 و 2 به ترتیب 5/337 و 1526 کیلوگرم در هکتار بدست آمده و میزان بقاء نیز در تیمار 1 و 2 به ترتیب 10 و 62 درصد برآورد گردید. ضریب تبدیل غذایی در دو تیمار مذکور به ترتیب در تیمار 1، 9/2 و در تیمار 2، 7/1 بدست آمد. همچنین میانگین رشد وزنی میگوها در برداشت نهایی در تیمار 1 و 2 به ترتیب به میزان 97/16 و 44/11 گرم و میانگین رشد روزانه میگو در طی دوره پرورش در تیمارها به ترتیب در تیمار 1، 13/0 گرم در روز و در تیمار 2 به میزان 09/0 گرم در روز بوده است. با توجه به نتایج حاصله، به منظور جلوگیری از زیانهای آتی پرورش تک گونه‌ای میگو در منطقه و همچنین بهره‌وری پایدار از منابع، بکار‌گیری میگوی موزی در عرصه تولید، مستلزم انجام طرحهایی با استفاده از غذای اختصاصی و بدست آوردن نرماتیوهای پرورش آن می باشد.

کلید واژه‌ها :

تولید نهایی محصول–میگوی سفید هندی–میگوی موزی– تیاب جنوبی– استان هرمزگان