بررسی اثر تراکم بر عملکرد تولید میگویسفیدهندی(فنروپنئوسایندیکوس) در استخرهای پرورشی گواتر
مجری : اشکان اژدهاکشپور
شماره ثبت
1213/85
وزارت جهاد کشاورزی
سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
مؤسسه تحقیقات شیلات ایران – مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دورچکیده
در این تحقیق اثر تراکم های مختلف ذخیره سازی بر تولید میگوی سفید هندی ( Fennero penaeus indicus) با همکاری مزرعه پرورش میگو وابسته به شرکت تعاونی شهید باهنر در سایت گواتر استان سیستان وبلوچستان بررسی شد. لاروها در مرحله PL15 در چهار تراکم مختلف 5/18 ، 20 ، 5/21 و 23 قطعه در متر مربع و هر کدام با 3 تکرار در 12 استخر خاکی یک هکتاری ذخیره سازی شدند. فاکتور های فیزیکی و شیمیائی آب شامل دما، شوری و شفافیت بصورت روزانه در دو نوبت اندازه گیری و زیست سنجی میگوها هر 10 روز یک بار جهت بررسی رشد انجام گردید. مدیریت پرورش برای همه استخرها مشابه اعمال شد . نتایج بدست آمده از بررسی اثر تراکم بر تولید نهایی ،ضریب تبدیل غذایی ، میانگین وزنی ، درصد بقاء ومیانگین رشد روزانه بیانگر آن است که بین تیمارهای 5/18 و 23 قطعه در مترمربع از نظر تولید نهائی اختلاف معنی دار مشاهــده گردید (P < % 5). بطوریکه با افزایش تراکم، تولید نهائی نیز افزایش می یابد. همچنین میانگین وزنی حاصله در تراکم های مختلف دارای اختلاف معنی دار بود(P < % 5). بدین صورت که با افزایش تراکم، متوسط وزن کاهش می یافت. افزایش تراکم ذخیره سازی اثر معنی داری بر در صد بقاء نداشت و در تمامی تیمارها درصد بقای بالائی مشاهده گردید ( >85% ) . همچنین در بررسی ضریب تبدیل غذائی در تراکم های مختلف هیچگونه اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (P > % 5). میانگین رشد روزانه 13/0، 13/0، 124/0 و 114/0 گرم در روز بترتیب در تراکم های 5/18 ، 20 ، 5/21 و 23 قطعه در متر مربع بدست آمد. نتایج حاصل از بررسی میزان محصول نهائی و تراکم های مختلف مورد بررسی بیانگر آنست که تیمار 5/18 قطعه در متر مربع با میانگین تولید 6/2497 کیلوگرم در هکتار، میانگین وزنی 1/15 گرم و ضریب تبدیل غذائی 39/1 ، از نظر اقتصادی بهتر از سایر تیمارها بوده است. همچنین با افزایش تراکم ذخیره سازی سود اقتصادی کاهش یافته است.
کلید واژه ها: میگوی سفید هندی، پرورش، تراکم، منطقه گواتر، ایران.