اهمّیّت، ضرورت، اهداف و روش تحقیق :
اهمّیت تحقیق:
مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت درآبزیان دریایی نه تنها از جنبه بررسی های تاکسونومیک و حفاظت گونه ای مهم و جالب توجه می باشد، بلکه به دلیل اهمیت این موجودات در تامین ذخایر پروتئینی، در مدیریت ذخایر و طراحی برنامه های حفاظت از محیط زیست دریایی بسیار حائز اهمیت است. مطالعه ژنتیک جمعیت مهره دارانی همانند ماهیها در محیط های دریایی می تواند به پایه ریزی علمی و صحیح برنامه های مدیریتی در بهره برداری بهینه از ذخایر دریایی کمک شایانی بنماید.
.ضرورت تحقیق:
برای اعمال مدیریت علمی در بهره برداری و نیز باز سازی ذخایر گونه های میگو که جمعیت ها و گونه های مختلف دارای رفتار تولید مثلی متفاوت می توانند باشند که زماهای صید انها میتواند متفاوت باشد.تمایز گونه در بسته بندی تجاری که میگو ها فاقد سر و پوسته می باشند.چه برای مدیریت بر ذخایر طبیعی و چه برای استفاده از این گونه ها در آبزی پروری انجام این تحقیقات لازم است.
اهداف تحقیق:
1- تعیین جمعیت های میگوی ببری سبز در آبهای بوشهر و هرمزگان
2- تعیین خط شناسه DNA میگوی ببری سبز
3- ثبت توالی های بدست آمده در GenBank
روش تحقیق:
از آبهای خلیج فارس و دریای عمان 30 نمونه از گونه های میگوی ببری سبز جمع آوری گردید. نمونه ها در الکل اتیلیک 96 درصد نگهدار و به آزمایشگاه پژوهشکده میگوی کشور منتقل شدند. نمونه های مزبور به و با استفاده از کیت ها DNA استخراج و با استفاده از توالیهای ژنهای مستقر در ژنوم mtDNA ثبت شده در GenBank پرایمرها طراحی و در دستگاه ترموسایکلر با بهینه سازی تعداد دور و مدت هر دور و سه دمای متعارف و محلول واکنش حاوی DNA و بافر وآنزیم Taq پلیمراز و پرایمرها و آب مقطر آزمایش PCR انجام گردید. از نرم افزار های تخصصی مثل Mega 4,GenAlex و, PopGene, تجزیه و تحلیل آماری صورت گرفت.
نتایج :
طول تقریبی قطعه تکثیر شده 530 تا550 جفت باز بود که این اندازه در تمام نمونه ها مشابه نبوده است، به صورتی که 29 نمونه از منطقه بندرعباس تقریبا 550 جفت باز و 10 نمونه از همین منطقه تقریبا530 جفت باز را نشان دادند. در حالیکه در تمام نمونه های بوشهر باندی را )محصول PCR ( در اندازه 530 جفت باز نشان دادند. اگرچه این تفاوت در ژلهای الکتروفورز محصول PCR خیلی مشهود نمی باشد اما بعد از هضم آنزیمی مشهودتر است. آنزیم RFLP حاضر 5 هاپلوتایپ متفاوت (BBCBC, AAAAA, BBBBB, BBBBC, BBBBD) را در 75 نمونه از میگوی ببری سبز متعلق به مناطق مورد مطالعه را نشان داد. دو هاپلوتایپ از 5 هاپلوتایپ نشان داده شده دارای فراوانی یک بوده که این نوع را هاپلوتایپ نادر می نامند. هر دو مورد از این هاپلوتایپ ها متعلق به منطقه هرمز بودند و فقط یک هاپلوتایپ مشترک (AAAAA) از بین 5 هاپلوتایپ بدست آمده بین دو جمعیت مورد مطالعه مشاهده شد. نتایج بدست آمده نشان میدهند که ژن COI میتوکندریایی مارکر مناسبی برای تفکیک گونه ها می باشد و مطابق انتظار، قابلیت تفکیک افراد گونه ها را از هم دارا می باشد.
دستورالعمل فنّی و توصیة ترویجی :
جهت مدیریت بهتر بر دو ذخیره در دریا مناطق بهره برداری از هم تفکیک شده و بر اساس تعداد جمعیت ها و شاخص هایی که در این تحقیق به دست آمده است زمان آزاد سازی و ممنوعیت هر منطقه جداگانه تدوین گردد. در زمینه رهاسازی نوزادان میگو در دریا میتوان با مقایسه ژنتیکی میگوی دریا و میگوهایی که رهاسازی می شوند، از وضعیت ذخائر قبل از رهاساز مطلع گردید تا میگوی های رهاسازی شده باعث نقصان ژنتیکی در میگوی دریا نشوند.
ویژگی مناطق کاربرد توصیة ترویجی :
با استفاده از داده های این تحقیق و ادامه چنین تحقیقاتی با روش های دیگر از میگوی دریا با روش بهینه تری بهره برداری نمود.