بررسی نقش جاذب غذا در عقبماندگی رشد میگوی ببری سبز
مجری : مختار حق نجات
شماره ثبت
298/85
وزارت جهاد کشاورزی
سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
مؤسسه تحقیقات شیلات ایران – پژوهشکده میگوی کشور چکیده
این پروژه به منظور تعیین نقش جاذبیت غذا در رشد و بازماندگی میگو در ایستگاه تحقیقاتی سرتل در سال 1379 انجام شد. در اجرای این پروژه از 15 تیمار غذا که هر کدام به سه تکرار و اعمال مدیریت آب و بهداشت بر روی واحدهای آزمایش طی 45 روز پرورش استفاده گردید. روش آماری استفاده شده در تحقیق مقایسه میانگین ها و آنالیز واریانس تیمارها بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که غذاهای نوع 401B ، 401I و T بیشترین تاثیر را در افزایش وزن میگوها به میزان 1556/0 گرم ، 1492/0 گرم و 1164/0 گرم بترتیب داشته اند. مقایسه اطلاعات میزان تولید میگو (بیومس) در تیمارهای غذایی مختلف از روش رگرسیون بیانگر آنست که ضریب همبستگی بین تولید بیومس میگوها و میزان غذای مصرفی 75/0 می باشد.
لغات کلیدی: میگوی ببری سبز، غذای مصرفی، وزن و رشد