اهمیت، ضرورت، اهداف و روش تحقیق:
نگهدارنده های شیمیایی بعلت داشتن عوارض جانبی کمتر مورد استفاده قرار گرفته و نگهدارنده های بیولوژیک بتدریج جایگزین شیمیایی میشوند. در این مطالعه از نایسین بهمراه استات سدیم به منظور افزایش زمان ماندگاری فیله و ماهی کامل قزل آلا استفاده شده و در از باکتریهای لیستریا مونوسیتوژنز و کلستریدیوم بوتولینوم تیپ E نیز در قالب مطالعات تلقیح استفاده گردید.
نتایج:
نتایج نشان داد که مخلوط نایسین و استات سدیم باعث افزایش زمان ماندگاری ماهی قزل آلا شده و این تاثیر در ماهی کامل شکم خالی بهتر از فیله بوده است. با اضافه کردن نگهدارنده های مذکور، شاخصهای فساد شیمیایی و میبکروبی به تاخیر افتاده و زمان ماندگاری ماهی افزایش می یابد. نتایج مطالعات تلقیحی نشان داد که کلستریدیوم دارای حساسیت بیشتری نسبت به لیستریا بوده و جمعیت آن تحت تاثیر نگهدارنده های مورد استفاده قرار میگیرد.
دستورالعمل فنی و توصیه ترویجی:
از نایسین Z و استات سدیم میتوان بصورت ترکیبی در فرآورده های شیلاتی استفاده کرد زیرا باعث افزایش زمان ماندگاری آنها در دمای 4 درجه تا 18 روز میشود.
ویژگی مناطق کاربرد توصیه ترویجی:
کارخانجات فرآوری آبزیان