اهمیت،ضرورت،اهداف و روش تحقیق:
بروز بیماریهای میگو بالاخص بیماریهای ویروسی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده فعالیت‌های تکثیر و پرورش میگو در جهان می‌باشد. بیماری ویروسی لکه سفید یکی از مهلک‌ترین این بیماری‌ها است که موجب تلفات سنگینی در کلیه میگوهای خانواده پنائیده می‌شود. در ایران طی سالهای 1381 و 1383 در استان خوزستان و سال 1384 در استان بوشهر اغلب استخرها و مزارع آلوده به بیماری لکه سفید شده و کل صنعت پروش میگو با خطر تعطیلی مواجه گردید. با توجه به آنکه پروتئین های سطحی ویروس در مراحل اولیه برخورد ویروس با سلول های میزبان (مراحل شناسایی سلول و نفوذ درآن) از نقش بسیار مهمی برخوردارند، معمولاً این پروتئین ها بعنوان کاندیدی برای ساخت واکسن های Subunit یا Recombinant محسوب می شوند. از سوی دیگر این پروتئین ها می توانند بعنوان آنتی ژن های مهم ویروس در تهیه آنتی بادی ویژه ویروس و تهیه کیت های تشخیصی مورد استفاده قرار گیرند، در مطالعات متعدد استفاده از این پروتئین ها بصورت تزریقی و یا درغالب واکسن خوراکی نتایج امیدوارکننده ای را نشان داده است. این مطالعه به منظور دستیابی به این پروتئین ها جهت انجام ایمن سازی میگو وانامی طراحی گردید.
برای دستیابی به ژنوم ویروس لکه سفید از میگوهای بیمار و دارای علائم بالینی مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان نمونه برداری و استخراج DNA صورت گرفت. پرایمرهای اختصاصی ژن‌های کد کننده پروتئین VP28 و VP19 انتخاب شدند و پس از تکثیر و خالص سازی در باکتری TG1 کلون شدند. بیان پروتئین بررسی و پلیت های تجاری توسط باکتری حاوی پروتئین نوترکیب غیر فعال شده پوشانده شد. سپس پست لاروهای مرحله 30 میگوی سفید غربی به مدت 7 روز با پلیت های نوترکیب تغذیه شدند و دو بار در روزهای 9 و 23 پس از شروع تغذیه با پلیت های نوترکیب با ویروس لکه سفید چالش شدند.
نتایج:
نتایج آزمایش مواجهه اول (پایان روز هفتم پس از تغذیه میگوها با پلیت نوترکیب) نشان داد که در پایان روز 14 پس از مواجهه کمترین درصد تلفات در گروه های مختلف مربوط به گروه VP28 برابر 84/3±30% و بالاترین درصد مربوط به گروه TG1 برابر 93/2±22/72% بود همچنین بالاترین و کمترین میزان بازماندگی نسبی به ترتیب متعلق به گروه های VP28 (09/5 ± 29/60%) و TG1 (94/2 ± 41/4%) بود.
در مقایسه درصد تلفات و میزان بازماندگی نسبی گروه های مختلف مشخص گردید که بین گروه VP28 با سایر گروه ها و همچنین گروه VP28+19 با سایر گروه ها اختلاف معنی داری وجود دارد در حالی که بین
گروه های VP19، TG1 و pMal اختلاف معنی داری وجود نداشت (P<0.05).
در آزمایش مواجهه دوم (21 روز پس از اتمام تغذیه با پلیت نوترکیب) مشخص گردید که کمترین درصد تلفات در این مرحله نیز در گروه های مختلف مربوط به گروه VP28 برابر 09/5±50% و بالاترین درصد مربوط به گروه TG1 برابر 22/2±55/75% بود همچنین بالاترین و کمترین میزان بازماندگی نسبی به ترتیب متعلق به
گروه های VP28 ( 83/6 ± 83/32%) و TG1 (98/2 ± 00/0%) بود. به عنوان یک نتیجه کلی می توان اشاره نمود که پروتئین نوترکیب VP28 به هر شکلی در اختیار میگوها قرار گیرد قابلیت ایجاد محافظت در برابر ویروس
لکه سفید را دارد و برعکس پروتئین نوترکیب VP19 دارای این قابلیت در این تحقیق نبود. همچنین میزان بازماندگی ارتباط مستقیم با مدت زمان حضور پروتئین نوترکیب در جیره غذایی دارد.
دستورالعمل فنی و توصیه ترویجی:
ژن VP28 ویروس لکه سفید به دلیل میزان حفاظت بسیار بالا کاندید مناسبی برای بررسی‌های اپیدمیولوژی
نمی باشد اما در مقابل می‌توان از این ژن و پروتئین حاصل از آن برای توسعه روش‌های تشخیص بیماری لکه سفید بر پایه پی‌سی‌آر یا آنتی‌بادی و نیز تولید واکسن‌های نوترکیب به منظور تحریک سیستم ایمنی میگوها استفاده نمود .همچنین درک بهتر از پروتئین‌های ساختاری ویروس لکه سفید و جایابی آن‌ها در ویریون، نحوه سرهم‌شدن یا مونتاژ ویروس و راه عفونت آن و کشف داروهای ضدویروسی را روشن‌تر خواهد ساخت.
با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق پروتئین نوترکیب VP28 به هر شکلی در اختیار میگوها قرار گیرد قابلیت ایجاد محافظت را در برابر ویروس لکه سفید خواهد داشت و میزان بازماندگی به مدت زمان در اختیار داشتن پروتئین نوترکیب توسط میگو ارتباط مستقیم دارد.
ویژگی مناطق کاربرد توصیه ترویجی:
مزارع تکثیر و پرورش میگوی کشور