وزارت جهاد کشاورزی
سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
مؤسسه تحقیقات شیلات ایران ـ مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار
02-0710139000-80
حشمت الله اژدری
با همکاری:
علی مهدی آبکنار _ محمدرضا حسینی _ افشین عالی
81-80
برآورد زمانی و مکانی جلبکهای به ساحل
آورده شده در سواحل استان سیستان و بلوچستان
استان سیستان و بلوچستان - چابهار
مرکز تحقیقات شیلاتی چابهار
بخش آبزی پروری
پاییز 1383
چکیده
گیاهان دریایی از جمله منابعی است که از دیر باز بخصوص در کشورهای آسیای جنوب شرقی به عنوان منبع غذایی مورد بهره‌برداری قرار گرفته است. امروزه استفاده از گیاهان دریایی بعد وسیع‌تری پیدا کرده و در صنایع مختلف غذایی، دارویی، آرایشی و صنعتی و ... استفاده می‌گردد. با توجه به امکانات طبیعی و بالقوه در ایران، شایسته بود در گام نخست برآوردی از جلبکهای به ساحل آورده شده در چهار استان جنوبی انجام گردد، بدین منظور در پروژه حاضر در سواحل استان سیستان و بلوچستان با توجه به امکانات مرکز تحقیقات چابهار، در چهار منطقه (تنگ، پزم، چابهار، بریس) 8 ایستگاه در نظر گرفته شد. در هر منطقه، دو ایستگاه که یکی شامل بیشترین و دیگری کمترین مقدار بود. جمع‌آوری گیاهان به ساحل آورده شده به مدت یکسال بصورت ماهانه در ایستگاههای تعیین شده انجام گردید و در ضمن بررسی گونه‌های به ساحل آورده شده ـ مقدار مواد خشک ـ پراکندگی و میزان هر یک از گونه‌ها تعیین گردید. نتایج نشان داد که بیشترین گونه‌های به ساحل آورده شده به ترتیب Cysteocera و Sargassum از جلبکهای قهوه‌ای می‌باشد. بیشترین مقدار گیاه جمع‌آوری شده در بین ماههای مهر تا اسفند بوده و کمترین مقدار در ماههای تیر و مرداد و شهریور بوده است. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون یکطرفه و روش LSD انجام گرفت. مقایسه آماری نشان داد که برآورد گیاهان به ساحل آورده شده در منطقه بریس اختلاف معنی داری با دیگر مناطق دارد و چابهار نسبت به همة مناطق دارای بالاترین مقدار بوده است. نمودارها با استفاده از نرم افزار اکسل رسم گردید.