وزارت جهاد کشاورزی
سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
مؤسسه تحقیقات شیلات ایران ـ مرکز تحقیقات ماهیان استخوانی دریای خزر
04-0710140000-80
مریم فلاحی کپورچالی
با همکاری:
احمد قناعت پرست ـ سیدمحمد صلواتیان ـ محمد پیری
غفور شیخ ـ علی دانش خوش‌اصل ـ حسین پیری
1381-1380
بررسی نقش روتیفرBrachionus plicatilis در افزایش
بقاء لارو ماهی سفید و مقایسه آن با غذای کنسانتره
استان گیلان ـ بندر انزلی
مرکز تحقیقات ماهیان استخوانی دریای خزر
بخش آبزی پروری
تابستان 1382
چکیده
در میان ماهیان استخوانی سواحل ایرانی دریای خزر، ماهی سفید از جایگاه برتری برخوردار بوده و جهت ترمیم ذخایر آن هر ساله میلیونها بچه ماهی حاصل از تکثیر مصنوعی به دریـا رهـاسـازی می گـردد. این بررسـیها جهت تغذیه لاروهای تکثـیر یافته با روتـیفرBrachionus plicatilisو مقایسه آن با غذای کنسانتره متداول در کارگاههای تکثیروپرورش از ابتدای دوره لاروی انجام شد. آزمایشها در آغاز با 2 تیمار (روتیفر و کنسانتره) و هر تیمار در 3 تکرار با 1100 عدد لارو 5 میلی گرمی در هر یک از تکرارها انجام شد. نتایج نشان داد که5/27 درصد از لاروهایی که با غذای کنسانتره تغذیه می‌شدند، پس از 26 روز از شروع‌آزمایشات تلف شدند و بعد از 40 روز میزان تلفات به 6/46 درصد رسید. میزان تلفات درلاروهایی که با روتیفر تغذیه شده بودند پس از سی روز 6/6 درصد و پایان 40روز به 7 درصد رسید یعنی فقط 4/0 درصد طی 10 روز تلفات داشت. میانگین وزن وطول ماهیان پس از 26 روز در تغذیه با روتیفر بترتیب 140 میلیگرم و 5/24 میلی متر و در تغذیه با غذای کنسانتره 26 میلیگرم و 5/12 میلیمتر برآورد گردید. نتایج در پایان 40 روز نشان داد که میانگین وزن و طول ماهیانی که با روتیفر تغذیه‌شده بودند به 440 میلیگرم و طول 36/31 میلیمتر و در تغذیه با کنسانتره به 2/17میلیگرم و 75/14 میلیمتر رسید. این ارقام نشان‌می‌دهد که تغذیه با روتیفر در نهایت از موفقیت بیشتری در رشد برخوردار بوده است. ماهیانی که با روتیفر تغذیه شده بودند از نظر بقاء بالاتر بوده و فعالتر ازماهیانی بودند که از غذای کنسانتره در تغذیه آنها استفاده شده بود.