چکیده
این مطالعه به بررسی فیلوژنتیکی پنج گونه از خیارهای دریایی (رده خیارسانان، شاخه خارپوستان) در مناطق چابهار و بندرعباس پرداخت. نمونه برداری از دو ایستگاه انجام شد و ۱۷ نمونه پس از بررسی های ریخت شناسی در فریزر ۲۰- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. استخراج DNA با روش CTAB انجام شد که بهترین نتیجه را ارائه داد. سپس واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و توالییابی ژن CO1 انجام گرفت. توالی های به دست آمده با گونه های نزدیک و یک گروه بیرونی (outgroup) مقایسه شدند. نتایج آنالیزهای مولکولی و ترسیم درخت فیلوژنی به روش نزدیک ترین همسایه و ماکزیمم پارسیمونی برای هر گونه مشخص کرد که روش ماکزیمم پارسیمونی در مقایسه با روش نزدیک ترین همسایه گونه ها را از هر جنس در کنار هم قرار داده(اماباروش ماکزیمم پارسیمونی سه گونه ی S.hermanni , S.horrens و Smonotuberculatus در کنار هم قرار گرفتند و دو گونه ی H.edulis و H.leucospilota نزدیک هم قرار گرفتند و گونه ی ستاره دریایی در شاخه مجزا قرار گرفت ونمونه ی ستاره دریایی به عنوان out group مجزا مانده است.