چکیده
بررسی وضعیت ذخیره برخی آبزیان تجاری در خلیج فارس و دریای عمان بهوسیله آنالیز کاهش ذخیره مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد 21 گونه آبزی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. انتخاب آبزیان بر اساس وجود اطلاعات جمعیتی بهعنوان ورودی مدل در منابع معتبر ترجیحاً داخلی و همچنین وجود آمار صید تکگونه بوده است. نسبت بهرهبرداری برای گونههای چمن (44/0)، حسون معمولی (68/0)، حلوا سفید (64/0)، حلوا سیاه (48/0)، خرچنگ آبی (66/0)، زمین کن دم نواری (48/0)، ساردین (0/1)، سرخو (47/0)، سکلا (2/0)، سلطان ابراهیم (46/0)، سنگسر معمولی (4/0)، شوریده (6/0)، شیر (38/0)، طلال (8/0)، قباد (62/0)، ماهی مرکب (76/0)، موتو (0/1)، میش ماهی (14/0)، میگو سفید سرتیز (0/1)، میگو موزی (0/1)، یال اسبی سر بزرگ (0/1) حاصل گردید. گونههای کوتاهعمر شامل میگو موزی، میگو سفید سرتیز، موتو و ساردین به علت کاهش محسوس تلاش صیادی پس از فصل صید ذخیره بهخوبی احیا گردیده است. گونه یال اسبی سر بزرگ نیز به علت عدم صید توسط ناوگان صنعتی در چند سال اخیر از وضعیت مناسبی برخوردار است. نتیجه این پژوهش مشخص نمود که فشار صید خارج از تحمل بر بیشتر ذخیرههای موردبررسی وجود دارد که در صورت تداوم آنها بهمرور طی سالهای آینده باعث کاهش ذخایر آبزی خواهد گردید. پیشنهاد میگردد برای احیاء ذخایر، تلاش صیادی را کاهش داده و سایز آبزیان صیدشده را با کنترل اندازه چشمه تورهای گوشگیر و گرگور افزایش نموده و همچنین از صید آبزیان مولد در مکانها و فصل تخمریزی جلوگیری گردد.