چکیده
یکی از عوامل مهم جهت توسعه آبزیپروری، ارائه جیره غذایی است که علاوه بر تأمین نیازمندیهای تغذیهای ماهی از نظر اقتصادی نیز مقرونبهصرفه باشد. لذا با انجام این طرح میتوان با بهینه نمودن جیره غذایی، درنهایت به غذای ارزانتر دستیافت این تحقيق به مدت 60 روز در پاییز 1402؛ در ايستگاه تحقیقاتی فومن (شولم) انجام شد. آزمایشها در مخازن فایبرگلاس 100 لیتری که 70 لیتر از وانها آبگیری میشد که حاوی 7 عدد ماهی کپور علفخوار انگشت قد 7 گرمی در 3 تكرار و در مجموع 9 مخزن آزمایشی در قالب سه تیمار شامل: 1: 5/24 درصد کنجاله سویا و 5/24 درصد کنجاله کانولا(کلزا) تیمار 2: 28 درصد کنجاله سویا و 20 درصد کنجاله کانولا(کلزا) تیمار 3: 29 درصد کنجاله کانولا(کلزا) و 21 درصد کنجاله سویا بهصورت کاملاً تصادفی تقسیمبندی شدند. باتوجهبه آزمون چند دامنه دانکن با سطح اطمينان 95 % مشخص گرديد بين تيمارها از نظر ميانگين ضريب تبديل غذایی، نرخ رشد ويژه، درصد افزايش وزن، اختلاف آماري مشاهده گرديد (05/0 P<). نتایج حاصله نشان داد كه حداقل درصد افزایش وزن مربوط به تيمار 3 با مقدار 179/13 ± 39/58 و حداکثر آن مربوط به تيمار 2 با ميانگين 4/2 ± 91/89 گرم و حداقل نرخ رشد ویژه مربوط به تيمار 3 با مقدار 15/0 ± 70/0 و حداكثر آن مربوط به تيمار 2 با مقدار 02/0 ± 06/1 بوده است. حداقل ميانگين ضريب تبديل غذايي بچه ماهيان سفيد مربوط به تيمار 2 با مقدار 054/0 ± 09/2 و حداکثر آن مربوط به تيمار 3 با ميانگين 09/1 ± 69/3 بود. نتایج بهدستآمده از آزمون کروسکال–والیس هیچ اختلاف معنیداری از نظر ترکیب بیوشیمیایی لاشه بچهماهیان شامل پروتئین، چربی، خاکستر، و رطوبت در بین تیمارهای مختلف نشان نداد (05/0 <P). کمترین مقدار پروتئین لاشه در تیمار 3 با مقدار 31/16 و بیشترین آن در تیمار 2 با مقدار 61/16 مشاهده شد. همچنین کمترین و بیشترین میزان چربی لاشه به ترتیب در تیمارهای 2 و 3(04/3 و 19/3) مشاهده شد. کمترین بیشترین میزان خاکستر لاشه به ترتیب مربوط به تیمار 1 و 3 بوده و همچنین بیشترین و کمترین میزان رطوبت لاشه به ترتیب در تیمار 1 و 3 مشاهده گردید (44/79 و 65/79). نتایج حاصله نشان داد که جیره غذایی حاوی 28 درصد کنجاله سویا و 20 درصد کنجاله کانولا(کلزا) مناسبترین جیره برای بچهماهی کپور علفخوار بود.