چکیده
مناطق ساحلی از جمله آسیب پذیرترین بخش های اقیانوسی به شمار میروند و شناسایی و ارزیابی عوامل تهدیدکننده آنها از عوامل مهم در حفاظت از زیست بومها محسوب می شوند. زیستگاه های حساس ساحلی جزایر قشم و لارک توسط تیم غواصی شناسایی و اثرات لایریزی دراین مناطق در بازه زمانی تیر ماه 1401 لغایت مهر ماه 1402، به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده مورد ارزیابی واقع شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین زیستگاه حساس ساحلی شناسایی شده ایستگاه جزیره قشم فون و فلور آن منبعث از به وجود آمدن ساختارهای دست بشر بوده که به واسطه مهیا شدن شرایط زیستی مطلوب، ساختار اجتماعات صخره ای و مرجانی توانسته اند این زیستگاه را فراهم آورند. کمینه میزان آورد رسوب در بین چهار ایستگاه، در ایستگاه سه جزیره لارک با 28و بیشترین مقدار با 196(گرم/مترمربع/روز)، در ایستگاه یک اسکله بهمن جزیره قشم، وکمینه و بیشینه مواد معلق درون ستون آب 44/9 و 95/42(گرم/مترمربع/روز)، به ترتیب در همین دو ایستگاه در فصل پاییز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد خصوصیات فیزیکی درون تله های رسوبگیر در هر ایستگاه کاملا شبیه رسوبات بستر در ایستگاه ها می باشد، بنابراین می توان نتیجه گیری نمود منبع رسوبات انتقال یافته به تله های رسوب گیر، می تواند مرتبط به بستر هر ایستگاه می باشد. کمترین فراوانی ماکروبنتوزها به ترتیب متعلق به جنس Planostegina sp. و شاخه Nematoda با 3 (تعداد/ مترمربع)، در ایستگاه دوم اسکله بهمن جزیره قشم و بیشترین آنها متعلق به جنس Amphistegina sp. با 11200(تعداد/ مترمربع)، در ایستگاه سوم جزیره لارک برآورد گردید. هر چند تفسیر اطلاعات حاصل از تله های رسوب گیر در مناطق کم عمق ساحلی به دلیل محیطهای انرژیک که مشخصه مناطق صخره ای هستند، و می تواند در نشست ذرات در تله ها تاثیرگذار باشد کار مشکلی است، در این پژوهش هیچگونه اثری از لایهای ریزش پیدا کرده در بازه زمانی مورد مطالعه در ایستگاه ها مشاهده نشد. پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده پروژه های لایریزی، به منظور مطالعه اثرات لایهای ریزش پیداکرده بر زیست بوم علاوه بر شناسایی کمیت و جنس اجزاء منابع رسوب، نرخ رسوبگذاری در هر زیست بوم حساس شیلاتی مطالعه و سلامت یک گونه شاخص که بیشینه حساسیت را به نرخ رسوب وارد شده به زیست بوم را دارد همزمان مطالعه گردد.