چکیده
جهت تقویت بانک ژنی تیلاپیای کشور، پنج سویه تیلاپیا با نام های Bignin, Magnin, Thai Red, Taiwania Red و GIFT از کشور تایلند وارد ایران شد. در اولین گام رشد، بازماندگی و برخی صفات مورفومتریک آنها در شرایط مشابه تا مرحله بازاری، هر یک با سه تکرار به صورت مقایسه ای بررسی گردید. بچه ماهیان با وزن اولیه 2 ± 50 گرم با تراکم 20 قطعه در متر مکعب در تانک های گرد 3000 لیتری پلی رهاسازی و دو وعده در روز در ساعات 8 و 14 غذادهی شدند. در پایان دوره پرورش، شاخص های رشد، بازماندگی، ایمنی ذاتی و برخی صفات مورفومتریک سویه ها اندازه گیری شد. همچنین ماهیان هر سویه بطور جداگانه تحت تنش تورکشی، حضور در خارج از آب و سرما قرار گرفتند. از ماهیان تحت استرس در فواصل 5/0، 3 و6 ساعت بعد از استرس نمونهبرداری و میزان کورتیزول و گلوکز اندازهگیری شد. نتایج نشان داد برخی از شاخص های رشد، مانند وزن نهایی، رشد روزانه، ضریب رشد ویژه و افزایش وزن، در سویه GIFT به طور معنی داری (p <0.05) نسبت به سایر سویه ها بالاتر بود. اما این شاخص ها در سایر سویه ها تفاوت معنی داری نداشتند (p> 0.05). ضریب تبدیل غذایی وترکیبات لاشه نیز بین سویه ها تفاوت معنی داری را نشان نداد (p> 0.05). میزان بازماندگی در همه سویه ها به جز سویه قرمز تایلندی (70 درصد) مشابه و بالای 90 درصد ثبت گردید. نتایج حاصل از تست تنش نیز نشان داد بعد از گذشت 5/0، 3 و 6 ساعت پس از وقوع تنش در هر همه گروه ها میزان کورتیزول وگلوکز ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. بررسی شاخص های مورفومتریک حاکی از تفاوت معنی دار در میزان فیله دهی سویه GIFT و Magnin نسبت به سایر سویه ها بود. با توجه به نتایج حاصله و تفاوت های اندک در برخی شاخص ها، می توان گفت همه سویه ها به شرایط آب لب شور به خوبی سازگار شده اند و قابلیت پرورش دارند اما در میان آنها سویه GIFT جهت پرورش ارجحیت و سویه Thai Red با توجه به بازماندگی پایین تر در مرتبه پایین تری برای توصیه به پرورش دهندگان قرار می گیرد.