چکیده
با توجه به شیوع گسترده انواع بیماری، گونه میگوی وانامی(Litopenaeus vanamei) با توان رشد و بازماندگی بالاتر و مقاوم‌تر جایگزین مناسبی برای گونه‌های دیگر بود. سال‌های اخیر در ایران به‌دلیل بیماری و نبود بچه میگوی با کیفیت و سلامت بالا، تصمیماتی جهت ورود مولدین جدید عاری از بیماری به کشور اتخاذ گردید. از اینرو مطالعه اخیر با هدف بررسی میزان رشد و بقاء بچه میگوهای حاصل از مولدین وارداتی عاری از بیماری(SPF) در مقایسه با مولدین داخلی(هرمزگان) در محیط سالن در تانک‌های پرورشی انجام شد. تعداد 300 قطعه بچه میگو سالم با مجوز سلامت تهیه و به سالن آبزی‌پروری پژوهشکده اکولوژی خلیجفارس و دریایعمان انتقال داده شد. جهت این کار مخازن یک تنی برای 2 تیمار شامل تیمار اول بچه میگوهای حاصل از مولدین وارداتی عاری از بیماری و تیمار دوم، بچه میگوهای حاصل از مولدین داخلی با 3 تکرار در نظر گرفته شد. تعداد 50 قطعه بچه میگو در هر مخزن ذخیره و طی یک دوره 90 روزه مورد بررسی قرار گرفت. شاخص‌های کیفی آب شامل اکسیژن محلول، دما و pH هر روز صبح و عصر و دیگر شاخص‌ها مانند آمونیاک، نیتریت، نیترات و فسفات (mg/l) هفتگی و بوسیله کیت اندازه‌گیری شد. انجام زیست‌سنجی شامل اندازه‌گیری طول و وزن در ابتدای دوره و هر 10 روز یکبار و فاکتورهای رشد شامل ضریب تبدیل غذایی، میزان نرخ رشد روزانه، افزایش وزن روزانه بدن، افزایش وزن بدن و درصد بقاء در پایان دوره محاسبه شد. نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین کمترین و بیشترین دامنه دما(C˚)، شوری(ppt)، اکسیژن(mg/l) و pH در طول دوره به ترتیب بین 30-26، 39، 6/4-2/4، 5/8-7/7 بود که در دامنه مناسب جهت پرورش قرار داشت. میانگین آمونیاک، نیتریت، نیترات و فسفات در تیمار اول و دوم به ترتیب(1/0)(1/0)، (83/8-33/8)(80/8-00/8)، (32/0-25/0)(28/0-25/0) و (30/0-23/0)(27/0-20/0) میلی‌گرم در لیتر بود که در کل اختلاف معنی داری بین دو تیمار مشاهده نشد (05/0p>). بیشترین رشد طولی 44/14 و وزنی 81/19 بود که متعلق به تیمار مولدین وارداتی بود که فقط به لحاظ وزنی اختلاف معنی داری با تیمار دوم داشت(05/0p<). همچنین بهترین ضریب تبدیل غذایی(66/1)، میانگین افزایش وزن (30/17)، درصد افزایش وزن بدن (16/690)، نرخ رشد ویژه (30/2) و درصد بقاء (82) مربوط به تیمار اول بود که اختلاف معنی داری را در فاکتور افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء با تیمار دوم نشان داد(05/0P≤). آنالیز ترکیبات خوراک میگو و TVN در دامنه مناسب برای میگوی وانامی قرار داشت. با توجه به نتایج بدست آمده می توان بیان کرد چنانچه از یک بچه میگو با کیفیت و سالم از یک ذخیره مطمئن و با برنامه ریزی اصولی و مدیریتی برای پرورش استفاده شود میزان رشد و بازماندگی خوبی را در تولید شاهد خواهیم بود. این موضوع به پایداری و بهبود صنعت پرورش میگو کمک شایانی خواهد کرد.