چکیده
در این مطالعه، تحلیلی بر شیوع بیماری کووید 19 و تاثیر آن بر صنعت تکثیر و پرورش میگو انجام شد و به دلیل استقرار شرایط قرنطینه، اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانهای، مصاحبه تلفنی و پرسشنامه آنلاین، با هدف 5 استان کشور (خوزستان، بوشهر، هرمزگان، سیسستان و بلوچستان و گلستان) جمعآوری گردید. پرسشنامه مورد اشاره برای همه فعالان صنعت میگو که که اطلاعات ایشان از طریق اتحادیهها و سازمان شیلات ایران و پژوهشکده میگوی کشور در دسترس بود، ارسال گردید به عبارت دیگر فعالان صنعت میگو، از سوی سازمان شیلات ایران و اتحادیههای مربوطه معرفی شدند. در تاریخ آبان ماه 1400 لینک پرسشنامه آنلاین از طریق گروههای اجتماعی و پیامک ایشان ارسال شد. 15 مورد از فعالان صنعت نیز با توجه درخواست آنها مبنی بر تمایل به تکمیل پرسشنامه به صورت حضوری، پرینت پرسشنامه در اختیارشان قرار گرفت و سپس توسط کاربر در پرسشنامه آنلاین بارگذاری گردید. مواردی تماسهای تلفنی برای تأیید نظرات جمعآوری شده از طریق نظرسنجی آنلاین انجام شد. فراوانی و درصد تجمعی دادههاي مربوط به هر یک از سوالات پرسشنامه در بخش آمارهاي توصیفی محاسبه گردیده و میزان همبستگی بین فاکتورهاي موثر به کمک ضریب همبستگی گاما و رتبهبندي دادهها با استفاده از آزمون فریدمن در بخش آمارهاي تحلیلی، استفاده شد. از مجموع 65 شرکتکننده در نظرسنجی، 23 درصد مراکز تکثیر، 63 درصد مزارع پرورش و 14 درصد مراکز عملآوری/ فرآوری به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. بر این اساس پیامدهای نامطلوب همهگیری کووید 19 بر مدیریت تولید (مزرعه پرورش/مرکز تکثیر/ مرکز عملآوری) به صورت 58 درصد خیلی زیاد، 30 درصد زیاد و 13 درصد متوسط اعلام شده است. 89 درصد از شرکتکنندگان در نظرسنجی، اعلام کردهاند تداوم همهگیری بیماری کووید 19 پیامدهای منفی بر مدیریت تولید (43 درصد خیلی زیاد )، توزیع و فروش (46 درصد زیاد) و فرآوری ( 11 درصد متوسط) خواهد داشت.