چکیده
اثر گلخانه ای پدیده ای است که باعث گرم شدن کره زمین می شود. بر اساس مدل های ارائه شده توسط IPCC سناریوهای متعددی به نام RCP برای گرمایش جهانی مدل سازی و معرفی شده است. 88 درصد ایران در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارد و ایران کمتر از یک سوم متوسط بارندگی جهان را دریافت می کند. وجود مشکلات اقلیمی از جمله خشک شدن دریاچه ها و تالاب های کشور مانند ارومیه، هامون، شادگان، پریشان، ارژن در جنوب و رودخانه زاینده رود در مرکز ایران، طوفان گرد و غبار، رکوردشکنی دما، خشکسالی و سیل نشانه های تغییرات آب و هوایی است. در سال های اخیر اثرات تغییر اقلیم بر صنعت شیلات در دو بعد ماهیگیری و آبزی پروری کشور قابل توجه است که شامل خسارت های اقتصادی به هر دو صنعت شیلاتی شده است. تغییر اقلیم را می توان با بررسی بارندگی، فرکانس سیل و تغییرات دما به عنوان داده های سری زمانی تجزیه و تحلیل کرد. در مقایسه با سال های 1980-2004، پیش بینی آب و هوا در سال های 2025-2049 انجام شده است. ایران احتمالا تغییرات شدیدتری را تجربه خواهد کرد و حداکثر دما در جنوب کشور مشاهده می شود. چشم انداز اقلیمی ایران شامل افزایش دما، افزایش روزهای حداکثر دما، خشکسالی و بارندگی خواهد بود. در صورت عدم همکاری کشورها برای کاهش CO2 و گازهای گلخانه ای می توان وضعیت را به سناریوهای بدبینانه نزدیک کرد که وضعیت مناسب حداقل دو سوم ایران را برای زندگی از دست خواهد داد. در صنعت آبزی پروری با تغییر روش های پرورش، گونه پرورشی و دوره های پرورشی می توان وارد مرحله سازش شد و در صید و صیادی نیز تغییر سیستم های صیادی جهت بهره برداری از ابهای عمیق تر اقدام نمود. ایران به دلیل بهره برداری بی رویه از منابع آب زیرزمینی در وضعیت بحرانی قرار دارد و مشکل در حادترین وضعیت آن یعنی تامین آب شرب در کشور و جنگ بین حوضه و استان رخ خواهد داد. بر اساس مجموعه ای از مطالعات انجام شده با استفاده از مدل های پیش بینی در سناریوهای مختلف، مشخص شده است که پدیده تغییر اقلیم در کشور اثرات محسوس و اغلب نامطلوب ایجاد می کند که مستلزم اجرای مدیریت آگاهانه با تمرکز بر حفظ آب است.