چکیده
بروز متوالی بیماری ویروسی لکه سفید در مجتمع پرورش میگوی چوئبده آبادان، باعث شده است که در سال‌های اخیر بیش از 85 درصد استخرهای ساخته‌شده غیرفعال باشد به‌طوری‌که درمجموع منطقه با ریسک بالا برای تولید میگو معرفی‌شده است. نرسری یکی از راهکارهای افزایش مقاومت پست لاروها برای مقابله با بیماری‌ها در پرورش میگو می‌باشد. بر همین اساس گلخانه‌ای جهت نرسری میگو طراحی شد. 17 میلیون از پست لاروهای مجتمع نرسری و مابقی بدون نرسری در استخرها ذخیره‌سازی شدند. به عبارتی از مجموع 383 استخر فعال 53 درصد معادل 203 استخر با پست لاروهای نرسری شده و 47 درصد دیگر معادل 180 استخر با پست لاروهای نرسری نشده ذخیره‌سازی شدند. از هر گروه 6 استخر به‌صورت تصادفی انتخاب و شاخص‌های محاسبه‌شده باهم مقایسه و مورد آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد میزان تولید در واحد سطح، میانگین وزن نهایی، استخرهایی که از پست لاروهای نرسری شده استفاده کرده بودند، بالاتر از استخرهایی بود که با پست لاروهای معمولی پرورش داده بودند و اختلاف معنی‌داری (05/0< P) بین دو گروه وجود داشت. همچنین مشاهده گردید طول دوره پرورش و ضریب تبدیل غذایی در استخرهای نرسری شده نسبت به گروه مقابل کاهش داشته است. مقایسه میزان بازماندگی و میزان تلفات حتی در استخرهایی که بیماری لکه سفید بروز کرده بود، حاکی از افزایش بازماندگی و کاهش تلفات در استخرهای نرسری شده بود. به‌طوری‌که مشاهده گردید حتی در صورت بروز بیماری لکه سفید، در استخرهای نرسری شده تلفات در میگوها به کمتر از یک درصد کاهش یافت. درمجموع، با توجه به مطالعه انجام‌شده به نظر می‌رسد تولید میگو با استفاده از پست لاروهای نرسری شده در گلخانه می‌تواند علاوه بر بهبود شاخص‌های رشد با فعال شدن رشد جبرانی و افزایش وزن نهایی و کاهش ریسک بروز بیماری لکه سفید، باعث افزایش بازدهی اقتصادی مزارع پرورش میگو گردد.