چکیده
در این مطالعه جمعیت‌های مختلف میگو در کشور از طریق تعیین تاریخجه، منشاء ورود مولدین میگوی سفید غربی به کشور و همچنین استفاده از شاخص‌های ژنتیکی میزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده، هتروزیگوسیتی قابل انتظار، میزان فراوانی آللی، ضریب هم خونی، تمایز ژنی، فاصله ژنتیکی و شباهت ژنتیکی شناسایی شدند. به‌گزینی میگوها در نسل‌های مختلف بر اساس شاخص‌های ژنتیکی و فنوتیپی صورت پذیرفت. بر اساس نتایج سه جمعیت مولوکائی، ترکیبی و های‌هلث در کشور شناسایی شد که به دلیل شباهت ژنتیکی میگوهای دو جمعیت مولوکائی و ترکیبی، بمنظور افزایش میزان تنوع ژنتیکی میگوهای این دو جمعیت به عنوان جمعیت مولوکائی در نظر گرفته شدند. میانگین وزنی میگوهای به‌گزین شده نسل صفر در جمعیت مولوکائی و های‌هلث به ترتیب در دامنه وزنی 30-28 و 32-30 گرم قرار داشتند که پس از درون آمیزی و برون آمیزی صورت گرفته میان آنها سه ذخیره M.H، H.H و H.M تولید شدند. نتایج مطالعات مولکولی حاکی از آن بود که هم شاخص‌های ژنتیکی و هم میزان رشد میگوهای ذخیره M.H نسل اول با میزان 94/0 گرم رشد در هفته بطور معنی داری بیشتر از دو ذخیره دیگر H.M و H.H (74/0 و 73/0 گرم رشد در هفته) بود که در نهایت به‌گزینی میگوهای نسل اول جهت تولید میگوهای نسل دوم از میان مولدین این ذخیره صورت پذیرفت. لیکن به دلیل آمیزش خویشاوندی صورت گرفته میان مولدین نسل اول مشاهده شد که شاخص‌های ژنتیکی نتاج بدست آمده حاکی از افزایش ضریب هم خونی و کاهش میزان تنوع ژنتیکی بود، به گونه‌ای که میزان رشد مولدین پرورش یافته در استخر گلخانه در طول 90 روز پرورش 44/1 گرم در هفته بود که بطور معنی داری این میزان کمتر از مقادیر بدست آمده از نسل اول بود. بنابراین بمنظور بهبود شاخص ژنتیکی و و وراثت پذیری صفات فنوتیپی در نتاج بدست آمده در نسل‌های مختلف می‌بایست علاوه بر تدوین شناسنامه ژنتیکی مولدین مراکز تکثیر و جلوگیری از آمیزش خویشاوندی مولدین یک خانواده، سعی نمود که اثرات محیطی در تمام نسل‌ها حذف گردد و شرایط نگهداری و پرورش ذخیره‌ها مختلف و نسل‌های حاصل از آنها یکسان در نظر گرفته شود.