چکیده
این پروژه به منظور تعیین میزان رشد و بقای پست‌لارو میگوی وانامی در تراکم‌های مختلف جلبک های مضربه عنوان یکی از پروژه های زیر طرح مطالعه آلودگی محیط‌های دریایی ناشی از شکوفایی‌های مضر جلبکی اجرا گردید. طی عملیات آزمایشگاهی، دینوفلاژلا های Noctiluca scintillans ، Protoperedinium sp. وCochlodinium polykrikoides شناسائی گردیدند که به علت فقدان اعتبارات کافی ، عمل خالص سازی فقط برای جلبک دینوفلاژلای Cochlodinium polykrikoides انجام گرفته و اثر این جلبک بر روی میزان رشد و بقای پست‌لارو میگوی وانامی و بچه ماهی Epinephelus coioides در تراکم‌های مختلف جلبک مورد بررسی قرار گرفت در مجموع 6 تیمار و هر تیمار دارای سه تکرار بود. آزمایشات در 18 اکواریم 40 لیتری انجام گرفت. بچه میگو با میانگین طول 15 میلی‌متر از كارگاه تكثير ميگوي جاسک تهيه گردیده و در تانک های 300 لیتری حاوی 200 لیتر آب دریا فیلترشده ذخیره‌سازی گردید. به منظور بررسی اثر تراکم‌های مختلف جلبك‌های مضر ناشی از بروز پدیده کشند قرمز بر رشد و بقای پست لارو میگوی وانامي در شرایط آزمایشگاهی، در هر اکواریم، تعداد 30 قطعه پست لارو میگو به مدت 42 روز ( شش هفته) در معرض تراکم های مختلف دینوفلاژلای C. polykrikoides (200000، 600000 و 2000000 سلول بر لیتر) قرار گرفت. بچه ماهی هامور گونه Epinephelus coioides در اندازه حدود 3-2 گرم از عملیات تکثیر ماهی هامور دربخش آبزی پروری پژوهشکده به دست آمد. تمامی آزمایشات در محیط کنترل شده دمائی ( C° 25 ) در آزمایشگاه انجام گرفت. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، اختلاف معنی‌داری در میزان رشد و یا بازماندگی بچه میگوها طی دوره پرورش در تراکم‌های مختلف دینوفلاژلای C. polykrikoides مشاهده نشد. بچه ماهیان هامور در تیمار های حاوی جلبک کوکلودینیوم طی مدت 14 روز به مرور ازبین رفتند که با افزایش تراکم جلبک بر سرعت تلفات آنها افزوده شد. بر اساس نتایج حاصل درصد بقای بچه ماهیها و میزان رشد در تیمار شاهد ( پرورش بچه ماهی در آب فیلتر شده ) به طور معنی داری از تیمار پرورش بچه ماهی درآب حاوی عصاره جلبک بالاتر بود.