چکیده
گونه هاي آبزيان در منابع آبی کشور تنوع بالایی دارند و شناسايي گونهها و طبقهبندي آنها از نظر علمي و اقتصادی داراي اهميت ویژهای ميباشد. اصولا بهرهبرداري از ذخاير آبزيان باید بر اساس شاخصهای بيولوژيك و اکولوژیک گونههای مختلف انجام پذيرد كه برای این منظور شناخت پراکنش و تنوع جمعیتهای هر گونه آبزي، کلید راهبردی جهت بهرهبرداری اصولی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی محسوب میشود. بررسی صفات زیستی، پراکنش جغرافیایی، تنوع گونهای، جایگاه اکولوژیک و فراوانی گروههای گونهای در اکوسیستمهای دریایی، منابع آب های داخلی و سامانههای پرورش آبزیان کشور میتواند زمینه برنامهریزی برای حفاظت و بهره برداری پایدار از ذخایر ژنتیک آبزیان را فراهم سازد. در طول سه دهه گذشته با پژوهشهای انجامگرفته بر روی آبزیان کشور، اهمیت این ذخایر ژنتیکی کاملاً مشخص گردیده و ضروری است به منظور بهرهبرداری پایدار از این ذخایر، راهکارها و روش های مناسب حفاظت و برداشت گونههای اقتصادی مناسب را به بهرهبرداران ارائه نمود. لذا این پژوهش به مدد مطالعات قبلی و با هدف اولویتبندی ذخایر ماهیان دریایی از ابعاد حفاظتی و بهرهبرداری انجام گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که در آب های جنوب کشور ماهیان هامور، صبیتی، سوکلا، راشگو و کفال و در آب های شمال کشور ماهیان خاویاری ( فیل ماهی و ازون برون)، آزاد، سفید، سوف و کپور دریایی برای آبزیپروری و بهره برداری پایدار در الویت قرار دارند. ماهیان در معرض خطر در جنوب کشور شوریده، حلوا سفید، سرخو، هامور و کوسهماهیان و در شمال کشور ماهیان خاویاری میباشند.