چکیده
دریاچه نئور بزرگترین دریاچه طبیعی، آب شیرین استان اردبیل و یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری این استان محسوب می گردد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آلودگی باکتریائی، آب دریاچه نئور و بررسی تاثیر برخی شاخص های فیزیکی و شیمیایی آب از جمله pH، دما ، اکسیژن ، نیتریت، نیترات و فسفات، آمونیوم،COD, BOD انجام گرفت. به این منظور از 5 ایستگاه انتخابی، نمونه برداری دوبار در فصل های بهار و تابستان و پاییز 1395صورت گرفت. با توجه به اقلیم منطقه و بدلیل سرمای شدید و یخ بستن سطح دریاچه امکان صید و نمونه برداری در فصل زمستان وجود نداشت نمونه برداری باکتریایی بر اساس استاندارد 4208 (نمونه برداری برای آزمون های میکروبیولوژی) انجام گردید. سپس آزمون های شامل شمارش تعداد کل باکتری، تعداد کل کلی فرم و تعداد کلی فرم مدفوعی و استرپتوکوکی انجام گرفت. بیشترین میزان تراکم باکتریهای هتروتروف در تابستان بود(50000cfu/ml(بود که بیش از حدمجاز استاندارد بود. برخی باکتری ها، نظیر سودوموناس و آئروموناس، بعنوان باکتری های بیماری زا در ماهیان محسوب می شود. از آب دریاچه جداسازی شد، بیشترین میزان، در تابستان ( 2000cfu/ml( در ایستگاه 1 بود و بیشترین میزان باکتریهای کلی فرم مدفوعی در پاییز در ایستگاه 1و3 مشاهده شد (110cfu/ml ) بیشترین میزان فراوانی استرپتوکوکی در فصل تابستان در ایستگاه 3 (cfu/ml 110) دیده شد. بیشترین میزان فراوانی باکتری های احیاکننده سولفیت در بهار در ایستگاه 1 دیده شد PO4mg/l، NH4mg/l و NO3mg/l در تمامی فصول نمونه برداری شده ،در حدمجاز استاندارد EPA بود COD, BOD و pH، در برخی از فصول بیشتر از حد مجاز استاندارد EPA بود میزان باکتریهای هتروتروف، کلی فرم و کلی فرم مدفوعی و استرپتوکوکی در برخی از فصول بالاتر از حداستاندارد بود و دلیل آن، بالارفتن دمای محیط و آب، عبور دام و احشام در منطقه و برخی فعالیت های توریستی و کشاورزی در فصول گرم سال و تلاطم باد و آب و افزایش رسوبات در پاییز بود. این دریاچه، بدلیل بالابودن برخی پارامترها، برای زیست ماهیان سردآبی مطلوب نمی باشد .