یک شنبه 5 آذر 1402

اثر سطوح مختلف عصاره ترکیبی ماکروجلبک‌ها بر رشد، ترکیب لاشه، ترکیب اسیدهای چرب، استرس اکسیداتیو و بقاء میگوی پاسفید غربی (Litopeneus vannamei)

کد مصوب: 001115-084-1251-78-3؛ محل اجرا: مرکز تحقیقات شیلاتی آبهای دور (مجری: پریا اکبری)؛ مجری مسئول: اشکان اژدری
وضعیت اجرا شده | اصلاح نژاد و تکثیر و پرورش آبزیان -1402 | بازدید: 1287 مرتبه | 0 نظر
چکیده
در دهه‌های اخیر استفاده از جیره‌های غذایی مناسب و با کیفیت از عوامل مهم در توسعه صنعت میگو، رشد و حفظ سلامتی آن بوده است. در تحقیق حاضر، اثر عصاره پرمیکس ماکروجلبک‌های قهوه‌ای Sargassum ilicifolium،Nizimuddinia zanardini،Cystoseira indica و Padina australis (MPE) بر عملکرد رشد، بقاء، ارزش غذایی (ترکیب شیمیایی، اسید‌آمینه و اسید‌چرب)، فیتوشیمیایی (استرول، فنل و فلانووئید) و وضعیت آنتی‌اکسیدانی (سوپراکسید‌دیسموتاز، کاتالاز، مالون‌دی‌آلدئید و گلوتاتیون پراکسیداز) پست لارو میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، 1200 پست لاروها با میانگین وزنی 47/0±53/57 میلی‌گرم به طور تصادفی با تراکم 100 قطعه در 4 گروه (سه تکرار تانک برای هر گروه) توزیع شدند. گروه شاهد تنها با غذای کنسانتره (0MPE) و گروه های دیگر با جیره پایه حاوی مکمل MPE 5 (5MPE)، 10 (10MPE) و 15 (15MPE)گرم بر کیلوگرم غذا به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، وزن به دست آمده و میزان کارایی پروتئین در گروه تغذیه با 15MPE ثبت شد. میزان ضریب تبدیل غذایی در گروه تغذیه شده با 15MPE، کمتر از میگوهای تغذیه شده با دیگر رژیم‌های غذایی آزمایشی بود (05/0>p). میزان بقاء در رژیم‌های غذایی آزمایشی اختلاف معنی‌داری را نشان نداد (05/0<P). بیشترین میزان پروتئین خام در گروه تغذیه شده با 10MPE و 15MPEگزارش شد که اختلاف معنی‌داری را با رژیم‌های غذایی 5MPE و 0MPE (شاهد) نشان دادند (05/0>p). بیشترین میانگین مجموع اسید‌آمینه ضروری، اسید‌آمینه غیر ضروری، اسید‌آمینه‌کل و میزان کل اسیدهای چرب بلند زنجیره اشباع نشده در گروه تغذیه شده با 15MPE گزارش شدند که اختلاف معنی‌داری را با سایر رژیم‌های غذایی نشان دادند (05/0>p). استرول غالب در بین گروه‌های تغذیه شده با MPE سیتوستانول بود و بیشترین میزان استرول‌های آزاد، استرول کل، فنل، فلانوئید،  گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز در میگوی تغذیه شده با 15MPE مشاهده شد. در حالی‌که کمترین میزان مالون‌دی‌آلدئید (05/0±56/1 نانومول بر دقیقه بر میلی‌گرم پروتئین) در میگوهای تغذیه شده با10MPE و 15MPE گزارش شد که اختلاف معنی‌داری را با گروه تغذیه شده با 5MPE و گروه شاهد (0MPE) داشتند (05/0>P). در کل، نتایج حاکی از اثر مثبت از عصاره آبی پرمیکس ماکروجلبک‌های قهوه‌ای ilicifolium،Nizimuddinia zanardini،Cystoseira indica و Padina australis در سطح 15 گرم /MPE کیلوگرم غذای دوره پست لاروی بر عملکرد رشد، ارزش غذایی، فیتوشیمیایی و وضعیت آنتی‌‌اکسیدانی میگو (L.vannamei) است.
گزارش پروژه
مشخصات پیمانکار
مشخصات همکاران
اهداف طرح
زمانبندی طرح
روش تحقیق و اجرا
اطلاعات جغرافیایی
هزینه های اجرای پروژه
نتایج