چكيده
اين تحقيق با هدف بررسي اثر پساب حرارتی نيروگاه اتمي بوشهر بر وضعیت فیزیکوشیميایی و اثرات متقابل آن بر فعاليت نيروگاه اتمي بوشهر انجام گرديد. نمونه برداري ها در محدوده جغرافيايي عرض شمالي ˝01 ́46 °28 تا ˝01 ́57 °28 و طول شرقي ˝47 ́45 °50 تا ˝42 ́02 °50، از دي ماه 1392 تا ارديبهشت 1394 بود. در منطقه مورد مطالعه 16 ايستگاه در محدوده 10 مايلي اطراف نيروگاه اتمي بوشهر از اسکله محمد عامري در شرق نيروگاه تا جاده ساحلي شهر بوشهر، واقع در غرب نيروگاه انتخاب گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه جهت جريان آب گرم خروجي در زمان كمترين جزر به شکل آبشاري در جهت شرق به سمت سواحل تنگستان، در هنگام حداکثر مد در جهت غرب به سمت سواحل شهر بوشهر و در حالت بين جزر و مد در جهت جنوب و مخالف مسير خروجي به کانال ورودي آب نيروگاه مي باشد. منطقه روبروي نيروگاه به تناوب جزر و مد روزانه، هر روز يک يا دو بار با آب گرم خروجي جاروب مي شود. بطور ميانگين دماي آب جريان آبشاري خروجي با محيط اطراف در فاصله 500 متري با محيط اطراف همدما مي شود. حداکثر شوري پساب خروجي و آب ورودي نيروگاه به ترتيب 41.36 و 41.19 گرم در ليتر در تاريخ 07/11/1393 ثبت گرديد. بيشترين اختلاف شوري بين جريان آب خروجي و ورودي 0.96- گرم در ليتر در روز 10/03/1394 ثبت شد.