شنبه 4 آذر 1402

بررسی اثر تراکم های مختلف جلبک قرمز Gracilaria corticata بر کیفیت آب، درصد بقاء و رشد مرحله نوزادگاهی میگوی پا سفید (Litopenaeus vannamei)

کد مصوب : 961317-061-12-75-24؛ محل اجرا: پژوهشكده اكولوژي خليج فارس و درياي عمان؛ مجری: حجت اله فروغی فرد
وضعیت اجرا شده | اصلاح نژاد و تکثیر و پرورش آبزیان | بازدید: 232 مرتبه | 0 نظر
چكيده
روش هائی که سبب بهبود نرخ بقا در هفته های اول دوره پرورش  می‌گردند،  می تواند  تولید نهائی را تحت تاثیر قرار دهد. پرورش پست لارو میگو در نوزادگاه ها  منجر به مدیریت بهتر در ابتدای دوره پرورش می گردد. این پروژه به منظور  تعیین میزان رشد و بقای پست‌لارو میگوی پاسفید  Litopenaeus vannamei در پرورش توام با تراکم‌های مختلف جلبک  قرمز Gracilaria corticata  اجرا گردید. دوره پرورش به مدت 30 روز از 25 تیرماه تا 25 مرداد ماه 1397 به طول انجامید. 4 تیمار  شامل  پرورش  پست لارو ( PL 15 ) میگوی پا پاسفید  با تراکم 2000 عدد پست لارو در متر مربع بدون جلبک ( تیمار 1T) و توام با  جلبک گراسیلاریا با تراکم های 400 ، 800 و 1200 گرم در متر مکعب ( تیمار های 2T ، 3T و4T) و  تیمارپرورش جلبک گراسیلاریا با تراکم 400 گرم در متر مکعب، بدون میگو(5T) مورد مقایسه قرار گرفتند. میزان دما، pH و شوري  به صورت سه روز یکبار و میزان آمونیاک، نیتریت، نیترات، و فسفات  به صورت هفتگی  اندازه‌گیری شدند. زیست سنجی میگوها  و جلبک ها هر 10 روز یکبار انجام گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده میزان دما در تانک های پرورش 2/35-8/32 درجه سانتی‌گراد، شوری ppt 5/38-37 و دامنه تغییرات pH در تیمارها40/8- 97/7 بود.  بیشترین میزان آمونیاک کل، نیتریت و نیترات بترتیب 01/0±09/0، 37/0±26/5 و67/1±22/48 میلی‌گرم در لیتر بود که در تیمار  1T مشاهده شد. با افزایش  تراکم جلبک گراسیلاریا  در تانک های پرورش پست لارو میگوی پاسفید  P. vannamei ،  به طور معنی داری  از میزان غلظت آمونیاک کل، نیتریت ونیترات و فسفات کاسته شد ( 05/0> P). بیشترین نرخ بقا و نرخ رشد ویژه بترتیب 05/3 ± 33/95 درصد و 02/0 ±26/12 بود که  در تیمار 4T مشاهده شد که به طور معنی داری از تیمار های 1T و2T  بالاتر بود( 05/0 > P).  بیشترین نرخ رشد ویژه جلبک G. corticata ( 08/0 ± 37/2) و بیشترین درصد افزایش وزن (02/5 ±50/103 درصد)  در تیمار 2T و کمترین میزان نرخ رشد ویژه جلبک  G. corticata ( 10/0±23/0) و کمترین درصد افزایش وزن 15/3 ±08/7 درصد) در تیمار 5T مشاهده شد. این تحقیق بوضوح نشان دادکه پرورش جلبک قرمز G.corticata در تانک های نوزادگاهی میگوی P. vannamei می‌تواند منجر به کاهش معنی‌دار غلظت‌های آمونیاک کل، نیتریت، نیترات و فسفات محلول در آب گردد که به دنبال آن موجب افزایش پارامترهای رشد و درصد بقای پست لارو می¬گردد و این افزایش با میزان تراکم جلبک در تانک ها ارتباط مستقیم و معنی داری دارد. در حالیکه افزایش تراکم جلبک قرمز G.corticata  می‌تواند اثر معکوس بر پارامترهای رشد جلبک داشته باشد، بنحوی که با افزایش تراکم از میزان نرخ رشد و درصد افزایش وزن جلبک کاسته می شود.
گزارش پروژه
مشخصات پیمانکار
مشخصات همکاران
اهداف طرح
زمانبندی طرح
روش تحقیق و اجرا
اطلاعات جغرافیایی
هزینه های اجرای پروژه
نتایج