شنبه 26 مهر 1393

ارزیابی اقتصادی پرورش میگو در استانهای جنوبی ایران

رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و توسعه زیر ساخت‌های صنعتی،کشاورزی، عمرانی و خدماتی شاخص‌های عرضه و تقاضای محصولات شیلاتی را در ایران تغییر می دهد. از آنجا که افزایش عرضه محصولات آبزیان خوراکی از دریاها تقریباً امکانپذیرنمی‌باشد، افزایش تقاضا برای آبزیان می‌باید از طریق آبزی‌پروری تأمین گردد.
وضعیت اجرا شده | طرحها و پروژه های سالهای 1398 و قبل | بازدید: 3700 مرتبه | 0 نظر

ارزیابی اقتصادی پرورش میگو در استانهای جنوبی ایران

حسن صالحی

با همکاری‌ :افشین سهراب خان ـ محمد علی شاکری ـ سعید عبدی ـ مجید بهمن آبادی

استان تهران

مؤسسه تحقیقات شیلات ایران

بخش آبزی پروری

شماره ثبت

1423/84

وزارت‌ جهاد کشاورزی‌

سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی

مؤسسه تحقیقات شیلات ایران

چکیده

رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و توسعه زیر ساخت‌های صنعتی،کشاورزی، عمرانی و خدماتی شاخص‌های عرضه و تقاضای محصولات شیلاتی را در ایران تغییر می دهد. از آنجا که افزایش عرضه محصولات آبزیان خوراکی از دریاها تقریباً امکانپذیرنمی‌باشد، افزایش تقاضا برای آبزیان می‌باید از طریق آبزی‌پروری تأمین گردد. توسعه آبزی‌پروری ،به ویژه میگوی پرورشی نقش مهمی در افزایش اشتغال، ارزآوری و توسعه روستایی در مناطق ساحلی جنوب ایفا می‌کند. هر چند ممکن است ظرفیتهای فیزیکی توسعه پرورش میگو در ایران روشن باشد، ضروری است چگونگی سودآوری تولید کننده‌ها مورد بررسی قرار گیرد. وجود استعدادهای طبیعی و مزایای بالقوه اقتصادی ، اجتماعی ناشی از گسترش میگو پروری موجب گردید تا در یک دهه گذشته توسعه پرورش میگو در ایران به عنوان یکی از اولویتهای برنامه های دوم ، سوم و چهارم توسعه در زیر بخش شیلات مطرح شود. به منظور بررسی هزینه ها ، نقش عوامل هزینه تمام شده ، قیمت تمام شده و سود پرورش میگو در استانهای جنوبی ایران در سالهای 1379 و 1380 مطالعه فوق انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از مزارع یک پرسشنامه جامع تهیه شد.تیمی متشکل از کارشناس آمار، کارشناس اقتصاد و کارشناس تکثیر و پرورش میگو بعد از آموزشهای لازم برای تکمیل پرسشنامه، جمع آوری اطلاعات مزارع و مصاحبه حضوری با پرورش دهندگان انتخاب و آموزش لازم به آنها داده شد. در سال 1379 در چهار استان جنوبی اطلاعات 144 و در سال 1380 ، 231 مزرعه موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. متوسط تولید در هکتار از 1696 کیلوگرم در سال 1379 به 1958 در سال 1380 افزایش یافته است . متوسط رهاسازی لارو در هکتارنیز از 224966 عدد در هکتار در سال 1379 به 234454 عدد در سال 1380 افزایش یافته است. غذا با بیش از 10000 ریال هزینه در کیلو گرم تولید و لارو با بیش از 6000 ریال بترتیب بیشترین سهم و نیروی انسانی با 2000 ریال سومین عامل هزینه عملیاتی می باشد. در سال 1379 همه استانها با متوسط 10000 ریال در کیلوگرم سود برده اند، هرمزگان با 20000 ریال بیشترین و استان خوزستان با حدود 5000 ریال کمترین سود را داشته اند. در سال 1380 بجز استان سیستان و بلوچستان با سود کمتر از 4000 ریال در کیلوگرم، بقیه استانها زیان داده اند.

کلید واژه ها: اقتصاد، میگو، پرورش، استانهای جنوبی ایران

گزارش پروژه
مشخصات پیمانکار
مشخصات همکاران
اهداف طرح
زمانبندی طرح
روش تحقیق و اجرا
اطلاعات جغرافیایی
هزینه های اجرای پروژه
نتایج