چکیده
طی سالیان اخیر تغییرات وسیع اکولوژیک در دریاچه نئور اردبیل به وجود آمد و گونه ماهی مهاجم کاراس Carassius gibelio غالب گردید. در راستای کنترل جمعیت این گونه، وضعیت بیولوژی آن در سال 1395 در دریاچه نئور مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با استفاده از ادوات صید تور گوشگیرثابت و تورپره ساحلی صیدشدند. نمونه ها پس از ثبت مشخصات ظاهری وزن بدن، طول کل و جنسیت، کالبدشکافی و محتویات روده ای آنها در آزمایشگاه شناسایی و شمارش شدند. تنها گونه شناسایی شده ماهیان، ماهی کاراس Carassius gibelio بود. ماهیانی که در فصول بهار، تابستان و پاییز مورد بررسی تغذیه ای قرار گرفتند، بترتیب دارای میانگین وزنی 25/36 ± 76/59 ،85/42 ± 72/54 و32/26 ± 66/102گرم، میانگین طولی 51/36 ± 20/146 ،20/38 ± 40/133 و 04/13 ± 41/174 میلی متر داشتند. از لحاظ طول نسبی روده ماهیان، میانگین بترتیب 28/0 ± 82/2 ،34/0 ± 88/2 و34/0 ± 19/3 ، میانگین ضریب چاقی28/0 ± 67/1، 16/0 ± 85/1 و 15/0 ± 90/1 و میانگین شدت تغذیه ماهیان 91/136 ± 34/250، 11/64 ± 11/165 و 99/86 ± 45/163 در فصول بهار تا پاییز متغیر بود. این ماهی در دریاچه نئور بیشتر از Detritus تغذیه می کند. از لحاظ تغذیه از فیتوپلانکتون ها، از4 تا 6 شاخه فیتوپلانکتونی مصرف کرده که بیشترین میزان در فصول مختلف از شاخه Ochrophyta یا Diatoms بود. همچنین از 36 تا 44 جنس فیتوپلانکتونی تغذیه کرده جنس Synedra غالب بود. از لحاظ تغذیه زئوپلانکتونی از 2 تا 4 شاخه زئوپلانکتونی مصرف کرده که بیشترین میزان از شاخه Rotifera بود. به علاوه از 2 تا 10 جنس زئوپلانکتونی تغذیه کرده، جنس غالب Rotaria بود. تنها ماهی موجود در دریاچه نئور، کاراس بوده که بیشتر از Detritus تغذیه نمود. همچنین از پلانکتون های دریاچه نیز استفاده کرده وتنها در فصل تابستان به تعداد اندک از کفزیان تغذیه کرد.