چکیده
در این مطالعه بر اساس تاریخچه ورود میگوهای سفید غربی (Litopenaeus vannamei) به کشور و شاخص‌های ژنتیکی ذخیره‌های موجود، جمعیت‌های مختلف شناسایی شدند. در نسل صفر به‌گزینی میگوها از میان سه جمعیت شناسایی شده مولوکایی (Molokai)، های هلث (High Health) و ترکیبی (Mix) صورت گرفت که به دلیل شباهت ژنتیکی زیاد دو جمعیت مولوکائی و ترکیبی با هم ادغام شدند و در نهایت دو جمعیت مولوکائی و های‌هلث به ترتیب با دامنه وزنی 30-28 و 32-30 گرم در نسل صفر انتخاب گردیدند. درون آمیزی و برون آمیزی صورت گرفته میان آنها منجر به تولید سه ذخیره M.H، H.H و H.M شد. نتایج مطالعات مولکولی نشان داد که هم شاخص‌های ژنتیکی و هم میزان رشد میگوهای ذخیره M.H نسل اول با میزان 94/0 گرم رشد در هفته بطور معنی داری بیشتر از دو ذخیره دیگر H.M و H.H (74/0 و 73/0 گرم رشد در هفته) می‌باشد (P<0.05). لیکن به دلیل به‌گزینی میگوهای نسل اول جهت تولید میگوهای نسل دوم از میان مولدین ذخیره M.H و عدم واردات مولد جدید به مرکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص، به موجب آمیزش خویشاوندی صورت گرفته میان مولدین فوق، میزان تنوع ژنتیکی و ضریب هم‌خونی در میگوهای نسل دوم به ترتیب با کاهش و افزایش همراه بود، همچنین میزان رشد مولدین در طول 90 روز پرورش با میزان 44/1 گرم در هفته بطور معنی داری این میزان کمتر از مقادیر بدست آمده در میگوهای نسل اول بود (P<0.05). لذا با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان عنوان نمود که آمیزش‌های برون گروهی می‌توانند موجب بهبود شاخص‌های ژنتیکی و فنوتیپی در نتاج بدست آمده در نسل بعد شوند. از این رو پیشنهاد می‌گردد که در مراکز تولید میگوی عاری از بیماری خاص می‌بایست علاوه بر نگهداری جمعیت‌های مختلف مولدین و به‌گزینی اصولی، از آمیزش‌های خویشاوندی میان افراد یک ذخیره ممانعت به عمل آورد.