تعیین تراکم مناسب ماهی بنی
Barbus sharpeyi
در سیستم چند گونه ای
فرود بساک کاهکش
با همکاری :
منصور نیک پی ـ بهروز تمجیدی ـ فروزان فرخیان ـ فرخ امیری
استان خوزستان ـ اهواز
مرکز تحقیقات آبزی پروری ماهیان دریایی
بخش آبزی پروری
شماره ثبت
10289/84
وزارت جهاد کشاورزی
سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی
مؤسسه تحقیقات شیلات ایران ـ مرکز تحقیقات آبزی پروری ماهیان دریایی
چکیده
ماهی بنی با کپور ماهیان چینی (فیتو فاگ، آمور، سرگنده ) و کپور معمولی جهت تعیین بهترین تراکم آن در سیستم پلی کالچر طی یک دورة پرورشی کشت داده شد.
بدین منظور 9 قطعه استخر خاکی به مساحت مفید هر یک 1720متر در سه تیمار و هر تیمار نیز دارای 3 تکرار، با استفاده از طرح آماری کاملاً تصادفی انجام شد. آزمایش از 20 اردیبهشت ماه 1380 شروع و در آبان ماه همان سال در کارگاه تحقیقات شیلاتی شیبان خاتمه یافته و در مجموع 6 ماه بطول انجامید . در این بررسی سه تیمار که شامل :
الف – تیمار شاهد 3000 قطعه در هکتار ماهیان پرورشی مرسوم
ب تیمار یک 3000 قطعه در هکتار ماهیان پرورشی مرسوم+ 150فطعه ماهی بنی
.ج – تیمار دو 3000 قطعه در هکتار ماهیان پرورشی مرسوم+ 300 فطعه ماهی بنی
در هر سه تیمار نسبت میزان غذا ، کودهای آلی ، معدنی به طور یکسان در نظر گرفته شد. در مورد تیمارهای یک و دو که ماهی بنی به سیستم پرورش اضافه شده ، فقط به میزان غذای دستی نسبت به تیمار شاهد اضافه گردید.
کنترل بهداشتی و درمان بیماریها در این دوره به روش چینی با تاکید بر اولویت پیشگیری به روشهای خاصی اعمال گردید.بررسی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب استخرها حاکی از این است که کیفیت آب پرورشی مناسب بوده است. بازماندگی تراکم ماهیان در هر سه تیمار تقریباً 95 درصد بوده است . با استفاده از آنالیز آماری طرح کاملاً تصادفی و استفاده از آزمون آنالیز واریانس جهت مقایسه میانگینها مشخص گردید که بین میزان تولید ماهی در سه تمیار فوق از نظر آماری (5%= P) اختلاف معنی داری وجود ندارد . میانگین تولید در تیمارهای شاهد، تیمار یک و دو بترتیب، 6/4976 ، 3/5979، 3/5082 کیلوگرم در هکتار بوده است. افزایش درآمد ناخالص در هکتار به تفکیک گونه بجز ماهی بنی اختلاف معنی داری نداشته است و به همین دلیل در تیمارهای یک و دو این گونه موجب افزایش درآمد شده است. در مورد متوسط قیمت یک کیلوگرم در تیمارهای یک و دو نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی دار است. در آمد خالص و ناخالص که برای
پرورش دهنده مهمترین عامل استفاده در انتخاب این روش می باشد، در تیمار یک نسبت به تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشته است. اما در تیمار دو اختلاف معنی دار نیست. ضریب رشد فقط در گونه بنی تمیار یک نسبت به تیمار دو اختلاف معنی داری داشته است ولی در مورد ضریب چاقی اختلاف معنی داری در هیچکدام از گونه ها وجود ندارد. لذا ترکیب تیمار یک نسبت به تیمار دو و شاهد دارای نتایج مطلوبتری بوده است.
کلید واژه ها: ماهی بنی – کشت توأم- تراکم ماهی- تولید ماهی- کشت توأم کپور ماهیان- پرورش ماهی