چکیده
با توجه به خشکسالی و کمبود آب رودخانه¬های آبریز حوضه جنوبی دریای خزر بخصوص در زمان رهاسازی بچه ماهیان ازون برون و نیز صید غیرمجاز بچه¬ماهیان در رودخانه، برای بالا بردن درصد بازماندگی بهتر است این ماهیان در مصب رودخانه و یا مستقیماً به دریا رهاسازی شوند. چهار گروه وزنی 1-5/0، 3-1، 5-3 و 10-5 گرم از بچه ماهیان در چهار تیمار از شوری¬های 5/0-0، 4-5/0، 9-4 و 13-9 گرم در لیتر و هر تیمار با سه تکرار، مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش در مدت زمان یک ماهه به همراه غذادهی با غذای زنده ترجیحاً دافنی، گاماروس، کرم نرئیس دریایی در حد اشباع 6 وعده در روز و سیفون و تعویض آب انجام شد. در طی دوره تلفات روزانه جمع¬آوری و ثبت گردید. نتایج نشان داد که شاخص های رشد (افــزایش وزن (WG)، درصد افـزایش وزن روزانـه (ADG)، نـرخ رشـد ویـژه (SGR)، رشد روزانه (GR)، ضریب چاقی (CF) و درصد بازماندگي(Survival Rate) در شوری های مختلف هریک از گروه¬های وزنی دارای اختلاف معنی دار نبود. درصد بازماندگی بچه ماهیان ازون برون در محدوده های وزنی 1 – 5/0 و 5 -3 گرم در شوری¬های 5/0 – 0 و 4 – 5/0 گرم در لیتر به طور معنی¬داری بیش از درجات شوری 9 – 4 و 13 – 9 گرم در لیتر بود(05/0>P). همچنین درصد بازماندگی بچه ماهیان ازون برون در محدوه وزنی 3 –1 گرم در شوری¬های 5/0 – 0 و 9 -4 گرم در لیتر به طور معنی داری بیشتر از درجه شوری 13 – 9 گرم در لیتر بود (05/0>P).