ایمنی غیر اختصاصی یا
ایمنی ذاتی اولین خط دفاعیکه از بدو تولد (ایمنی مادرزادی) همراه آبزی بوده، تنوع محدود داشته و قادر به
تشخیصفقط عوامل میکروبی است. در این
سیستم گیرنده های تشخیص میکروب بر سلولهای مستقر در موکوس ماهی منجر به ترشح سایتوکین های ضد التهابی شده این سایتو کینها
منجر به تولید گونه های فعال اکسیژن و فاگوستیر ها شده و با تولید لنفوسیتهای کمکی ، اثر افزایشی ایمنی
غیر اختصاصی با تحریک ترشحد مجدد سایتوکین دارد. فاگوسیتورهای چون لنفوسیت، ائو
زینوفیل،بازوفیل و پروتئین هایی چون لیزوزیم، سیستم کمپلمان، ایمونوگلبولین و
لایزین از اجزای این سیستم میباشند.